αλάνι
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ottoman Turkish آلاڭ (alañ).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]αλάνι • (aláni) n (plural αλάνια)
- (colloquial, obsolete) Alternative form of αλάνα (alána, “vacant lot”)
- (colloquial, by extension) street urchin (child who lives, or spends most of his/her time, in the streets or in the above lot)
- Έχουν μαζευτεί όλα τα αλάνια της γειτονιάς και κάνουν θόρυβο.
- Échoun mazefteí óla ta alánia tis geitoniás kai kánoun thóryvo.
- All the street urchins of the neighbourhood have gathered and are making noise.
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αλάνι (aláni) | αλάνια (alánia) |
| genitive | αλανιού (alanioú) | αλανιών (alanión) |
| accusative | αλάνι (aláni) | αλάνια (alánia) |
| vocative | αλάνι (aláni) | αλάνια (alánia) |
Synonyms
[edit]- αλάνα f (alána) (augmentative of) αλάνης (alánis)
- αλάνης m (alánis, “carefree man of the streets, lout”), αλάνισσα f (alánissa)
- and see: χαμίνι n (chamíni)
Related terms
[edit]- αλανιάρης (alaniáris, “carefree man of the streets, lout”, adjective, noun)
- αλανιάρικος (alaniárikos, “loutish”)
- αλάνικος (alánikos, “loutish”)
References
[edit]- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “علن”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[1], Vienna, column 3318