αλάκερος

Greek

Alternative forms

• ολάκερος (olákeros) (colloquial, literary)
• ολόκληρος (olókliros) (standard)

Etymology

From Ancient Greek ὁλόκληρος (holóklēros).

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈlaceros/
• Hyphenation: α‧λά‧κε‧ρος

Adjective

αλάκερος • (alákeros) m (feminine αλάκερη, neuter αλάκερος)

1. (very rare, vernacular) Alternative form of ολάκερος (olákeros)

Declension

Declension of αλάκερος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αλάκερος (alákeros)	αλάκερη (alákeri)	αλάκερο (alákero)		αλάκεροι (alákeroi)	αλάκερες (alákeres)	αλάκερα (alákera)
genitive	αλάκερου (alákerou)	αλάκερης (alákeris)	αλάκερου (alákerou)		αλάκερων (alákeron)	αλάκερων (alákeron)	αλάκερων (alákeron)
accusative	αλάκερο (alákero)	αλάκερη (alákeri)	αλάκερο (alákero)		αλάκερους (alákerous)	αλάκερες (alákeres)	αλάκερα (alákera)
vocative	αλάκερε (alákere)	αλάκερη (alákeri)	αλάκερο (alákero)		αλάκεροι (alákeroi)	αλάκερες (alákeres)	αλάκερα (alákera)

Further reading

• Dimitrakos, Dimitrios B. (²1964) Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης [Great Dictionary of the entire Greek Language] (in Greek), Athens: Hellenic Paideia 2nd edition in 15 vols. [1st edition 1930-1950 in 9 volumes] (abbreviations - of authors)