αλάθητος

Greek

Adjective

αλάθητος • (aláthitos) m (feminine αλάθητη, neuter αλάθητο)

1. Alternative form of αλάνθαστος (alánthastos)

Declension

Declension of αλάθητος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αλάθητος (aláthitos)	αλάθητη (aláthiti)	αλάθητο (aláthito)		αλάθητοι (aláthitoi)	αλάθητες (aláthites)	αλάθητα (aláthita)
genitive	αλάθητου (aláthitou)	αλάθητης (aláthitis)	αλάθητου (aláthitou)		αλάθητων (aláthiton)	αλάθητων (aláthiton)	αλάθητων (aláthiton)
accusative	αλάθητο (aláthito)	αλάθητη (aláthiti)	αλάθητο (aláthito)		αλάθητους (aláthitous)	αλάθητες (aláthites)	αλάθητα (aláthita)
vocative	αλάθητε (aláthite)	αλάθητη (aláthiti)	αλάθητο (aláthito)		αλάθητοι (aláthitoi)	αλάθητες (aláthites)	αλάθητα (aláthita)

Related terms

• αλάθητο n (aláthito, “infallibility”)