αλάθευτος
Greek
[edit]Adjective
[edit]αλάθευτος • (alátheftos) m (feminine αλάθευτη, neuter αλάθευτο)
- Alternative form of αλάνθαστος (alánthastos)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αλάθευτος (alátheftos) | αλάθευτη (aláthefti) | αλάθευτο (aláthefto) | αλάθευτοι (alátheftoi) | αλάθευτες (alátheftes) | αλάθευτα (aláthefta) | |
| genitive | αλάθευτου (alátheftou) | αλάθευτης (alátheftis) | αλάθευτου (alátheftou) | αλάθευτων (aláthefton) | αλάθευτων (aláthefton) | αλάθευτων (aláthefton) | |
| accusative | αλάθευτο (aláthefto) | αλάθευτη (aláthefti) | αλάθευτο (aláthefto) | αλάθευτους (alátheftous) | αλάθευτες (alátheftes) | αλάθευτα (aláthefta) | |
| vocative | αλάθευτε (aláthefte) | αλάθευτη (aláthefti) | αλάθευτο (aláthefto) | αλάθευτοι (alátheftoi) | αλάθευτες (alátheftes) | αλάθευτα (aláthefta) | |