ακυρίευτος
Greek
[edit]Adjective
[edit]ακυρίευτος • (akyríeftos) m (feminine ακυρίευτη, neuter ακυρίευτο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ακυρίευτος (akyríeftos) | ακυρίευτη (akyríefti) | ακυρίευτο (akyríefto) | ακυρίευτοι (akyríeftoi) | ακυρίευτες (akyríeftes) | ακυρίευτα (akyríefta) | |
| genitive | ακυρίευτου (akyríeftou) | ακυρίευτης (akyríeftis) | ακυρίευτου (akyríeftou) | ακυρίευτων (akyríefton) | ακυρίευτων (akyríefton) | ακυρίευτων (akyríefton) | |
| accusative | ακυρίευτο (akyríefto) | ακυρίευτη (akyríefti) | ακυρίευτο (akyríefto) | ακυρίευτους (akyríeftous) | ακυρίευτες (akyríeftes) | ακυρίευτα (akyríefta) | |
| vocative | ακυρίευτε (akyríefte) | ακυρίευτη (akyríefti) | ακυρίευτο (akyríefto) | ακυρίευτοι (akyríeftoi) | ακυρίευτες (akyríeftes) | ακυρίευτα (akyríefta) | |
Related terms
[edit]- κυριεύω (kyriévo, “to occupy, to subdue”)