ακαριαίος

Greek

Etymology

From the Ancient Greek ἀκαριαῖος (akariaîos).

Pronunciation

• IPA^(key): [a.ka.ɾi.ˈɛ.ɔs]
• Hyphenation: α‧κα‧ρι‧αί‧ος

Adjective

ακαριαίος • (akariaíos) m (feminine ακαριαία, neuter ακαριαίο)

1. instantaneous, immediate, spontaneous

Declension

Declension of ακαριαίος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ακαριαίος (akariaíos)	ακαριαία (akariaía)	ακαριαίο (akariaío)		ακαριαίοι (akariaíoi)	ακαριαίες (akariaíes)	ακαριαία (akariaía)
genitive	ακαριαίου (akariaíou)	ακαριαίας (akariaías)	ακαριαίου (akariaíou)		ακαριαίων (akariaíon)	ακαριαίων (akariaíon)	ακαριαίων (akariaíon)
accusative	ακαριαίο (akariaío)	ακαριαία (akariaía)	ακαριαίο (akariaío)		ακαριαίους (akariaíous)	ακαριαίες (akariaíes)	ακαριαία (akariaía)
vocative	ακαριαίε (akariaíe)	ακαριαία (akariaía)	ακαριαίο (akariaío)		ακαριαίοι (akariaíoi)	ακαριαίες (akariaíes)	ακαριαία (akariaía)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ακαριαίος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ακαριαίος, etc.)

Coordinate terms

• άμεσος (ámesos, “immediate”)

Related terms

• ακαριαία (akariaía, “instantaneously, immediately”, adverb)
• εν ακαρεί (en akareí, “instantly”)