αινετός

See also: αἰνετός

Greek

Etymology

From Ancient Greek αἰνετός (ainetós).

Pronunciation

• IPA^(key): /eneˈtos/

Adjective

αινετός • (ainetós) m (feminine αινετή, neuter αινετό)

1. praiseworthy, laudable, commendable

Declension

Declension of αινετός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αινετός (ainetós)	αινετή (ainetí)	αινετό (ainetó)		αινετοί (ainetoí)	αινετές (ainetés)	αινετά (ainetá)
genitive	αινετού (ainetoú)	αινετής (ainetís)	αινετού (ainetoú)		αινετών (ainetón)	αινετών (ainetón)	αινετών (ainetón)
accusative	αινετό (ainetó)	αινετή (ainetí)	αινετό (ainetó)		αινετούς (ainetoús)	αινετές (ainetés)	αινετά (ainetá)
vocative	αινετέ (aineté)	αινετή (ainetí)	αινετό (ainetó)		αινετοί (ainetoí)	αινετές (ainetés)	αινετά (ainetá)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αινετός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αινετός, etc.)

Alternative forms

• επαινετός (epainetós)

Synonyms

• αινέσιμος (ainésimos)

Related terms

• see: αίνος m (aínos, “praise”)