αδιάλυτος
Greek
[edit]Adjective
[edit]αδιάλυτος • (adiálytos) m (feminine αδιάλυτη, neuter αδιάλυτο)
- insoluble, undissolvable, not dissolvable (will not dissolve in a solvent)
- indissoluble, undissolvable (of marriage)
- not broken up
- (figuratively) inscrutable
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αδιάλυτος (adiálytos) | αδιάλυτη (adiályti) | αδιάλυτο (adiályto) | αδιάλυτοι (adiálytoi) | αδιάλυτες (adiálytes) | αδιάλυτα (adiályta) | |
| genitive | αδιάλυτου (adiálytou) | αδιάλυτης (adiálytis) | αδιάλυτου (adiálytou) | αδιάλυτων (adiályton) | αδιάλυτων (adiályton) | αδιάλυτων (adiályton) | |
| accusative | αδιάλυτο (adiályto) | αδιάλυτη (adiályti) | αδιάλυτο (adiályto) | αδιάλυτους (adiálytous) | αδιάλυτες (adiálytes) | αδιάλυτα (adiályta) | |
| vocative | αδιάλυτε (adiályte) | αδιάλυτη (adiályti) | αδιάλυτο (adiályto) | αδιάλυτοι (adiálytoi) | αδιάλυτες (adiálytes) | αδιάλυτα (adiályta) | |
See also
[edit]- αδιαίρετος (adiaíretos, “indivisible”)
- αδιάσπαστος (adiáspastos, “indissoluble”)