αδιάκοπος
Greek
[edit]Adjective
[edit]αδιάκοπος • (adiákopos) m (feminine αδιάκοπη, neuter αδιάκοπο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αδιάκοπος (adiákopos) | αδιάκοπη (adiákopi) | αδιάκοπο (adiákopo) | αδιάκοποι (adiákopoi) | αδιάκοπες (adiákopes) | αδιάκοπα (adiákopa) | |
| genitive | αδιάκοπου (adiákopou) | αδιάκοπης (adiákopis) | αδιάκοπου (adiákopou) | αδιάκοπων (adiákopon) | αδιάκοπων (adiákopon) | αδιάκοπων (adiákopon) | |
| accusative | αδιάκοπο (adiákopo) | αδιάκοπη (adiákopi) | αδιάκοπο (adiákopo) | αδιάκοπους (adiákopous) | αδιάκοπες (adiákopes) | αδιάκοπα (adiákopa) | |
| vocative | αδιάκοπε (adiákope) | αδιάκοπη (adiákopi) | αδιάκοπο (adiákopo) | αδιάκοποι (adiákopoi) | αδιάκοπες (adiákopes) | αδιάκοπα (adiákopa) | |
Synonyms
[edit]- αδιάλειπτος (adiáleiptos, “incessant”)