Jump to content

αδίωκτος

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Adjective

[edit]

αδίωκτος (adíoktosm (feminine αδίωκτη, neuter αδίωκτο)

  1. (law) unsued, unprosecuted

Declension

[edit]
Declension of αδίωκτος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αδίωκτος (adíoktos) αδίωκτη (adíokti) αδίωκτο (adíokto) αδίωκτοι (adíoktoi) αδίωκτες (adíoktes) αδίωκτα (adíokta)
genitive αδίωκτου (adíoktou) αδίωκτης (adíoktis) αδίωκτου (adíoktou) αδίωκτων (adíokton) αδίωκτων (adíokton) αδίωκτων (adíokton)
accusative αδίωκτο (adíokto) αδίωκτη (adíokti) αδίωκτο (adíokto) αδίωκτους (adíoktous) αδίωκτες (adíoktes) αδίωκτα (adíokta)
vocative αδίωκτε (adíokte) αδίωκτη (adíokti) αδίωκτο (adíokto) αδίωκτοι (adíoktoi) αδίωκτες (adíoktes) αδίωκτα (adíokta)
[edit]