αγόγγυστος

Greek

Etymology

From the adverb of Hellenistic Koine Greek ἀγογγύστως (agongústōs), a back-formation of αγογγύστως (agongýstos).

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈɣoŋ.ɟi.stos/
• Hyphenation: α‧γόγ‧γυ‧στος

Adjective

αγόγγυστος • (agóngystos) m (feminine αγόγγυστη, neuter αγόγγυστο)

1. uncomplaining (literal: without muttering)
2. longsuffering, enduring

Declension

Declension of αγόγγυστος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αγόγγυστος (agóngystos)	αγόγγυστη (agóngysti)	αγόγγυστο (agóngysto)		αγόγγυστοι (agóngystoi)	αγόγγυστες (agóngystes)	αγόγγυστα (agóngysta)
genitive	αγόγγυστου (agóngystou)	αγόγγυστης (agóngystis)	αγόγγυστου (agóngystou)		αγόγγυστων (agóngyston)	αγόγγυστων (agóngyston)	αγόγγυστων (agóngyston)
accusative	αγόγγυστο (agóngysto)	αγόγγυστη (agóngysti)	αγόγγυστο (agóngysto)		αγόγγυστους (agóngystous)	αγόγγυστες (agóngystes)	αγόγγυστα (agóngysta)
vocative	αγόγγυστε (agóngyste)	αγόγγυστη (agóngysti)	αγόγγυστο (agóngysto)		αγόγγυστοι (agóngystoi)	αγόγγυστες (agóngystes)	αγόγγυστα (agóngysta)

Related terms

• see: γογγύζω (gongýzo, “grumble, mutter”)