αγχωμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of αγχώνομαι (anchónomai), passive voice of αγχώνω (“make anxious, stress”).

Pronunciation

• IPA^(key): /aŋ.xoˈme.nos/
• Hyphenation: αγ‧χω‧μέ‧νος

Participle

αγχωμένος • (anchoménos) m (feminine αγχωμένη, neuter αγχωμένο)

1. stressed

Declension

Declension of αγχωμένος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αγχωμένος (anchoménos)	αγχωμένη (anchoméni)	αγχωμένο (anchoméno)		αγχωμένοι (anchoménoi)	αγχωμένες (anchoménes)	αγχωμένα (anchoména)
genitive	αγχωμένου (anchoménou)	αγχωμένης (anchoménis)	αγχωμένου (anchoménou)		αγχωμένων (anchoménon)	αγχωμένων (anchoménon)	αγχωμένων (anchoménon)
accusative	αγχωμένο (anchoméno)	αγχωμένη (anchoméni)	αγχωμένο (anchoméno)		αγχωμένους (anchoménous)	αγχωμένες (anchoménes)	αγχωμένα (anchoména)
vocative	αγχωμένε (anchoméne)	αγχωμένη (anchoméni)	αγχωμένο (anchoméno)		αγχωμένοι (anchoménoi)	αγχωμένες (anchoménes)	αγχωμένα (anchoména)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αγχωμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αγχωμένος, etc.)

Related terms

• see: άγχος n (ánchos, “angst, stress, anxiety”)