έφεση

Greek

Etymology

Ancient Greek ἔφεσις (éphesis)

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈe.fe.si/

Noun

έφεση • (éfesi) f (plural εφέσεις)

1. appeal
2. (law) appeal

Declension

	singular	plural
nominative	έφεση (éfesi)	εφέσεις (eféseis)
genitive	έφεσης (éfesis)	εφέσεων (eféseon)
accusative	έφεση (éfesi)	εφέσεις (eféseis)
vocative	έφεση (éfesi)	εφέσεις (eféseis)

Older or formal genitive singular: εφέσεως (eféseos)

Related terms

• αντέφεση f (antéfesi, “counter-appeal”)
• εφετείο n (efeteío, “court of appeal”)
• εφετικός (efetikós, “appellate”, adj)

 

Further reading

• έφεση on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el
• έφεση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language