έκκροτος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἔκκροτος (ékkrotos), from Ancient Greek ἐκκρούω (ekkroúō, “to expel”). See κρότος m (krótos, “rattling noise, clack”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈe.kro.tos/
• Hyphenation: έκ‧κρο‧τος

Adjective

έκκροτος • (ékkrotos) m (feminine έκκροτη, neuter έκκροτο)

1. (phonetics, phonology) plosive

   Synonym: κλειστός (kleistós)

   έκκροτα σύμφωνα ― ékkrota sýmfona ― plosive consonants

Declension

Declension of έκκροτος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	έκκροτος (ékkrotos)	έκκροτη (ékkroti)	έκκροτο (ékkroto)		έκκροτοι (ékkrotoi)	έκκροτες (ékkrotes)	έκκροτα (ékkrota)
genitive	έκκροτου (ékkrotou)	έκκροτης (ékkrotis)	έκκροτου (ékkrotou)		έκκροτων (ékkroton)	έκκροτων (ékkroton)	έκκροτων (ékkroton)
accusative	έκκροτο (ékkroto)	έκκροτη (ékkroti)	έκκροτο (ékkroto)		έκκροτους (ékkrotous)	έκκροτες (ékkrotes)	έκκροτα (ékkrota)
vocative	έκκροτε (ékkrote)	έκκροτη (ékkroti)	έκκροτο (ékkroto)		έκκροτοι (ékkrotoi)	έκκροτες (ékkrotes)	έκκροτα (ékkrota)