άπρεπος

Greek

Adjective

άπρεπος • (áprepos) m (feminine άπρεπη, neuter άπρεπο)

1. Alternative form of απρεπής (aprepís)

Declension

Declension of άπρεπος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	άπρεπος •	άπρεπη •	άπρεπο •	άπρεποι •	άπρεπες •	άπρεπα •
genitive	άπρεπου •	άπρεπης •	άπρεπου •	άπρεπων •	άπρεπων •	άπρεπων •
accusative	άπρεπο •	άπρεπη •	άπρεπο •	άπρεπους •	άπρεπες •	άπρεπα •
vocative	άπρεπε •	άπρεπη •	άπρεπο •	άπρεποι •	άπρεπες •	άπρεπα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο άπρεπος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο άπρεπος, etc.)

Further reading

• άπρεπος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language