άπελπις
Greek
[edit]Adjective
[edit]άπελπις • (ápelpis) m (feminine άπελπις, neuter άπελπι)
- desperate, in despair
- Synonym: απελπισμένος (apelpisménos)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | άπελπις (ápelpis) | άπελπις (ápelpis) | άπελπι (ápelpi) | απέλπιδες (apélpides) | απέλπιδες (apélpides) | απέλπιδα (apélpida) | |
| genitive | απέλπιδος (apélpidos) | απέλπιδος (apélpidos) | απέλπιδος (apélpidos) | απελπίδων (apelpídon) | απελπίδων (apelpídon) | απελπίδων (apelpídon) | |
| accusative | άπελπι (ápelpi) | άπελπι (ápelpi) | άπελπι (ápelpi) | απέλπιδες (apélpides) | απέλπιδες (apélpides) | απέλπιδα (apélpida) | |
| vocative | άπελπις (ápelpis) | άπελπις (ápelpis) | άπελπι (ápelpi) | απέλπιδες (apélpides) | απέλπιδες (apélpides) | απέλπιδα (apélpida) | |
Related terms
[edit]- see: απελπισία f (apelpisía, “despair”)