άκρος
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek ἄκρος (ákros, “extreme”).
Adjective
[edit]άκρος • (ákros) m (feminine άκρα, neuter άκρο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | άκρος (ákros) | άκρα (ákra) | άκρο (ákro) | άκροι (ákroi) | άκρες (ákres) | άκρα (ákra) | |
| genitive | άκρου (ákrou) | άκρας (ákras) | άκρου (ákrou) | άκρων (ákron) | άκρων (ákron) | άκρων (ákron) | |
| accusative | άκρο (ákro) | άκρα (ákra) | άκρο (ákro) | άκρους (ákrous) | άκρες (ákres) | άκρα (ákra) | |
| vocative | άκρε (ákre) | άκρα (ákra) | άκρο (ákro) | άκροι (ákroi) | άκρες (ákres) | άκρα (ákra) | |
Degrees of comparison by suffixation
| comparative | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ακρότατος (akrótatos) | ακρότατη (akrótati) | ακρότατο (akrótato) | ακρότατοι (akrótatoi) | ακρότατες (akrótates) | ακρότατα (akrótata) |
| genitive | ακρότατου (akrótatou) | ακρότατης (akrótatis) | ακρότατου (akrótatou) | ακρότατων (akrótaton) | ακρότατων (akrótaton) | ακρότατων (akrótaton) |
| accusative | ακρότατο (akrótato) | ακρότατη (akrótati) | ακρότατο (akrótato) | ακρότατους (akrótatous) | ακρότατες (akrótates) | ακρότατα (akrótata) |
| vocative | ακρότατε (akrótate) | ακρότατη (akrótati) | ακρότατο (akrótato) | ακρότατοι (akrótatoi) | ακρότατες (akrótates) | ακρότατα (akrótata) |
| derivations | relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ακρότατος", etc) | |||||
Related terms
[edit]- see: άκρη n (ákri, “end, edge”)