þykkia

Old Swedish

Etymology

From Old Norse þykkja, from Proto-Germanic *þunkijaną.

Verb

þykkia

1. to seem, to appear
2. to consider, to regard

Conjugation

Conjugation of þykkia (weak)

	present			past
infinitive	þykkia			—
participle	þykkiandi, þykkiande			þōtter
active voice	indicative	subjunctive	imperative	indicative	subjunctive
iæk	þykkir	þykki, þykke	—	þōtti, þōtte	þōtti, þōtte
þū	þykkir	þykki, þykke	þykk	þōtti, þōtte	þōtti, þōtte
han	þykkir	þykki, þykke	—	þōtti, þōtte	þōtti, þōtte
vīr	þykkium, þykkiom	þykkium, þykkiom	þykkium, þykkiom	þōttum, þōttom	þōttum, þōttom
īr	þykkin	þykkin	þykkin	þōttin	þōttin
þēr	þykkia	þykkin	—	þōttu, þōtto	þōttin
mediopassive voice	indicative	subjunctive	imperative	indicative	subjunctive
iæk	þykkis	þykkis, þykkes	—	þōttis, þōttes	þōttis, þōttes
þū	þykkis	þykkis, þykkes	—	þōttis, þōttes	þōttis, þōttes
han	þykkis	þykkis, þykkes	—	þōttis, þōttes	þōttis, þōttes
vīr	þykkiums, þykkioms	þykkiums, þykkioms	—	þōttums, þōttoms	þōttums, þōttoms
īr	þykkins	þykkins	—	þōttins	þōttins
þēr	þykkias	þykkins	—	þōttus, þōttos	þōttins

Descendants

• Swedish: tycka