Jump to content

þvæla

From Wiktionary, the free dictionary

Icelandic

[edit]

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Proto-Germanic *þwahlijaną.

Verb

[edit]

þvæla (weak verb, third-person singular past indicative þvældi, supine þvælt)

  1. to talk nonsense (about), to babble (about) [with accusative]
    Synonyms: rugla, bulla, þvaðra
  2. to crumple [with dative]
Conjugation
[edit]
þvæla – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur þvæla
supine sagnbót þvælt
present participle
þvælandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég þvæli þvældi þvæli þvældi
þú þvælir þvældir þvælir þvældir
hann, hún, það þvælir þvældi þvæli þvældi
plural við þvælum þvældum þvælum þvældum
þið þvælið þvælduð þvælið þvælduð
þeir, þær, þau þvæla þvældu þvæli þvældu
imperative boðháttur
singular þú þvæl (þú), þvældu
plural þið þvælið (þið), þvæliði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þvælast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur þvælast
supine sagnbót þvælst
present participle
þvælandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég þvælist þvældist þvælist þvældist
þú þvælist þvældist þvælist þvældist
hann, hún, það þvælist þvældist þvælist þvældist
plural við þvælumst þvældumst þvælumst þvældumst
þið þvælist þvældust þvælist þvældust
þeir, þær, þau þvælast þvældust þvælist þvældust
imperative boðháttur
singular þú þvælst (þú), þvælstu
plural þið þvælist (þið), þvælisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þvældur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
þvældur þvæld þvælt þvældir þvældar þvæld
accusative
(þolfall)
þvældan þvælda þvælt þvælda þvældar þvæld
dative
(þágufall)
þvældum þvældri þvældu þvældum þvældum þvældum
genitive
(eignarfall)
þvælds þvældrar þvælds þvældra þvældra þvældra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
þvældi þvælda þvælda þvældu þvældu þvældu
accusative
(þolfall)
þvælda þvældu þvælda þvældu þvældu þvældu
dative
(þágufall)
þvælda þvældu þvælda þvældu þvældu þvældu
genitive
(eignarfall)
þvælda þvældu þvælda þvældu þvældu þvældu

Etymology 2

[edit]

From Proto-Germanic *þwahlijǭ.

Noun

[edit]

þvæla f (genitive singular þvælu, nominative plural þvælur)

  1. drivel, nonsense, gabble
    Synonyms: rugl, bull, þvaður
Declension
[edit]
Declension of þvæla (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative þvæla þvælan þvælur þvælurnar
accusative þvælu þvæluna þvælur þvælurnar
dative þvælu þvælunni þvælum þvælunum
genitive þvælu þvælunnar þvælna, þvæla þvælnanna, þvælanna