þjaka

Icelandic

Etymology

From Old Norse þjaka, þjökka, from Proto-Germanic *þakwōną. More at thwack.

Pronunciation

• Rhymes: -aːka

Verb

þjaka (weak verb, third-person singular past indicative þjakaði, supine þjakað)

1. to torment, to afflict

   Synonyms: þjá, kvelja, pína

2. to oppress

   Synonyms: kúga, undiroka

Conjugation

þjaka — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að þjaka
supine (sagnbót)		þjakað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þjakandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þjaka	við þjökum	present (nútíð)	ég þjaki	við þjökum
	þú þjakar	þið þjakið		þú þjakir	þið þjakið
	hann, hún, það þjakar	þeir, þær, þau þjaka		hann, hún, það þjaki	þeir, þær, þau þjaki
past (þátíð)	ég þjakaði	við þjökuðum	past (þátíð)	ég þjakaði	við þjökuðum
	þú þjakaðir	þið þjökuðuð		þú þjakaðir	þið þjökuðuð
	hann, hún, það þjakaði	þeir, þær, þau þjökuðu		hann, hún, það þjakaði	þeir, þær, þau þjökuðu
imperative (boðháttur)	þjaka (þú)	þjakið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þjakaðu	þjakiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þjakast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að þjakast
supine (sagnbót)		þjakast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þjakandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þjakast	við þjökumst	present (nútíð)	ég þjakist	við þjökumst
	þú þjakast	þið þjakist		þú þjakist	þið þjakist
	hann, hún, það þjakast	þeir, þær, þau þjakast		hann, hún, það þjakist	þeir, þær, þau þjakist
past (þátíð)	ég þjakaðist	við þjökuðumst	past (þátíð)	ég þjakaðist	við þjökuðumst
	þú þjakaðist	þið þjökuðust		þú þjakaðist	þið þjökuðust
	hann, hún, það þjakaðist	þeir, þær, þau þjökuðust		hann, hún, það þjakaðist	þeir, þær, þau þjökuðust
imperative (boðháttur)	þjakast (þú)	þjakist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þjakastu	þjakisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þjakaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þjakaður	þjökuð	þjakað		þjakaðir	þjakaðar	þjökuð
accusative (þolfall)	þjakaðan	þjakaða	þjakað		þjakaða	þjakaðar	þjökuð
dative (þágufall)	þjökuðum	þjakaðri	þjökuðu		þjökuðum	þjökuðum	þjökuðum
genitive (eignarfall)	þjakaðs	þjakaðrar	þjakaðs		þjakaðra	þjakaðra	þjakaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þjakaði	þjakaða	þjakaða		þjökuðu	þjökuðu	þjökuðu
accusative (þolfall)	þjakaða	þjökuðu	þjakaða		þjökuðu	þjökuðu	þjökuðu
dative (þágufall)	þjakaða	þjökuðu	þjakaða		þjökuðu	þjökuðu	þjökuðu
genitive (eignarfall)	þjakaða	þjökuðu	þjakaða		þjökuðu	þjökuðu	þjökuðu