ásaka

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈauːˌsaːka/

Verb

ásaka (weak verb, third-person singular past indicative ásakaði, supine ásakað)

1. (transitive) to accuse, to charge [with um (+ accusative) ‘of/with something’]

   Synonyms: ákæra, saka, klaga, kæra

   ásaka einhvern um eitthvað

   accuse someone of something

Conjugation

ásaka – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að ásaka
supine sagnbót		ásakað
present participle lýsingarháttur nútíðar		ásakandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	ásaka	ásakaði		ásaki	ásakaði
	þú	ásakar	ásakaðir		ásakir	ásakaðir
	hann, hún, það	ásakar	ásakaði		ásaki	ásakaði
plural	við	ásökum	ásökuðum		ásökum	ásökuðum
	þið	ásakið	ásökuðuð		ásakið	ásökuðuð
	þeir, þær, þau	ásaka	ásökuðu		ásaki	ásökuðu
		imperative boðháttur
singular	þú	ásaka (þú), ásakaðu
plural	þið	ásakið (þið), ásakiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

ásakast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að ásakast
supine sagnbót		ásakast
present participle lýsingarháttur nútíðar		ásakandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	ásakast	ásakaðist		ásakist	ásakaðist
	þú	ásakast	ásakaðist		ásakist	ásakaðist
	hann, hún, það	ásakast	ásakaðist		ásakist	ásakaðist
plural	við	ásökumst	ásökuðumst		ásökumst	ásökuðumst
	þið	ásakist	ásökuðust		ásakist	ásökuðust
	þeir, þær, þau	ásakast	ásökuðust		ásakist	ásökuðust
		imperative boðháttur
singular	þú	ásakast (þú), ásakastu
plural	þið	ásakist (þið), ásakisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

ásakaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	ásakaður	ásökuð	ásakað	ásakaðir	ásakaðar	ásökuð
accusative (þolfall)	ásakaðan	ásakaða	ásakað	ásakaða	ásakaðar	ásökuð
dative (þágufall)	ásökuðum	ásakaðri	ásökuðu	ásökuðum	ásökuðum	ásökuðum
genitive (eignarfall)	ásakaðs	ásakaðrar	ásakaðs	ásakaðra	ásakaðra	ásakaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	ásakaði	ásakaða	ásakaða	ásökuðu	ásökuðu	ásökuðu
accusative (þolfall)	ásakaða	ásökuðu	ásakaða	ásökuðu	ásökuðu	ásökuðu
dative (þágufall)	ásakaða	ásökuðu	ásakaða	ásökuðu	ásökuðu	ásökuðu
genitive (eignarfall)	ásakaða	ásökuðu	ásakaða	ásökuðu	ásökuðu	ásökuðu

Derived terms

• ásökun (“accusation, charge”)

Further reading

• “ásaka” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)