ákæra
Icelandic
[edit]Pronunciation
[edit]Etymology 1
[edit]Noun
[edit]ákæra f (genitive singular ákæru, nominative plural ákærur)
Declension
[edit]Etymology 2
[edit]Verb
[edit]ákæra (weak verb, third-person singular past indicative ákærði, supine ákært)
- (criminal law) to charge, to arraign [with accusative]
- to accuse [with accusative]
- ákæra einhvern fyrir eitthvað
- accuse someone of something.
Conjugation
[edit]ákæra — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að ákæra | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
ákært | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ákærandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég ákæri | við ákærum | present (nútíð) |
ég ákæri | við ákærum |
| þú ákærir | þið ákærið | þú ákærir | þið ákærið | ||
| hann, hún, það ákærir | þeir, þær, þau ákæra | hann, hún, það ákæri | þeir, þær, þau ákæri | ||
| past (þátíð) |
ég ákærði | við ákærðum | past (þátíð) |
ég ákærði | við ákærðum |
| þú ákærðir | þið ákærðuð | þú ákærðir | þið ákærðuð | ||
| hann, hún, það ákærði | þeir, þær, þau ákærðu | hann, hún, það ákærði | þeir, þær, þau ákærðu | ||
| imperative (boðháttur) |
ákær (þú) | ákærið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ákærðu | ákæriði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að ákærast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
ákærst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ákærandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég ákærist | við ákærumst | present (nútíð) |
ég ákærist | við ákærumst |
| þú ákærist | þið ákærist | þú ákærist | þið ákærist | ||
| hann, hún, það ákærist | þeir, þær, þau ákærast | hann, hún, það ákærist | þeir, þær, þau ákærist | ||
| past (þátíð) |
ég ákærðist | við ákærðumst | past (þátíð) |
ég ákærðist | við ákærðumst |
| þú ákærðist | þið ákærðust | þú ákærðist | þið ákærðust | ||
| hann, hún, það ákærðist | þeir, þær, þau ákærðust | hann, hún, það ákærðist | þeir, þær, þau ákærðust | ||
| imperative (boðháttur) |
ákærst (þú) | ákærist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ákærstu | ákæristi * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
ákærður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
ákærður | ákærð | ákært | ákærðir | ákærðar | ákærð | |
| accusative (þolfall) |
ákærðan | ákærða | ákært | ákærða | ákærðar | ákærð | |
| dative (þágufall) |
ákærðum | ákærðri | ákærðu | ákærðum | ákærðum | ákærðum | |
| genitive (eignarfall) |
ákærðs | ákærðrar | ákærðs | ákærðra | ákærðra | ákærðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
ákærði | ákærða | ákærða | ákærðu | ákærðu | ákærðu | |
| accusative (þolfall) |
ákærða | ákærðu | ákærða | ákærðu | ákærðu | ákærðu | |
| dative (þágufall) |
ákærða | ákærðu | ákærða | ákærðu | ákærðu | ákærðu | |
| genitive (eignarfall) |
ákærða | ákærðu | ákærða | ákærðu | ákærðu | ákærðu | |
Further reading
[edit]- “ákæra” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)