zwellen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch swellen, from Old Dutch *swellan, from Proto-Germanic *swellaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzʋɛlə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: zwel‧len
• Rhymes: -ɛlən

Verb

zwellen

1. (intransitive) to swell

Conjugation

Conjugation of zwellen (strong class 3b)
infinitive	zwellen
past singular	zwol
past participle	gezwollen
infinitive	zwellen
gerund	zwellen n
	present tense	past tense
1st person singular	zwel	zwol
2nd person sing. (jij)	zwelt, zwel2	zwol
2nd person sing. (u)	zwelt	zwol
2nd person sing. (gij)	zwelt	zwolt
3rd person singular	zwelt	zwol
plural	zwellen	zwollen
subjunctive sing.1	zwelle	zwolle
subjunctive plur.1	zwellen	zwollen
imperative sing.	zwel
imperative plur.1	zwelt
participles	zwellend	gezwollen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• aanzwellen
• gezwel
• ontzwellen
• opzwellen
• toezwellen
• uitzwellen

Descendants

• Afrikaans: swel
• Negerhollands: swel