zgonić

Polish

Etymology

From z- +‎ gonić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzɡɔ.ɲit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
• Syllabification: zgo‧nić

Verb

zgonić pf (imperfective zganiać)

1. (transitive) to chase off

   Synonym: zegnać

2. (transitive) to chase people or animals into a single place

   Synonym: zegnać

3. (transitive) to exhaust by chasing
4. (transitive) to go around a lot of places by walking fast
5. (reflexive with się) to chase each other off

Conjugation

Conjugation of zgonić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zgonić
future tense	1st	zgonię			zgonimy
	2nd	zgonisz			zgonicie
	3rd	zgoni			zgonią
	impersonal	zgoni się
past tense	1st	zgoniłem, -(e)m zgonił	zgoniłam, -(e)m zgoniła	zgoniłom, -(e)m zgoniło	zgoniliśmy, -(e)śmy zgonili	zgoniłyśmy, -(e)śmy zgoniły
	2nd	zgoniłeś, -(e)ś zgonił	zgoniłaś, -(e)ś zgoniła	zgoniłoś, -(e)ś zgoniło	zgoniliście, -(e)ście zgonili	zgoniłyście, -(e)ście zgoniły
	3rd	zgonił	zgoniła	zgoniło	zgonili	zgoniły
	impersonal	zgoniono
conditional	1st	zgoniłbym, bym zgonił	zgoniłabym, bym zgoniła	zgoniłobym, bym zgoniło	zgonilibyśmy, byśmy zgonili	zgoniłybyśmy, byśmy zgoniły
	2nd	zgoniłbyś, byś zgonił	zgoniłabyś, byś zgoniła	zgoniłobyś, byś zgoniło	zgonilibyście, byście zgonili	zgoniłybyście, byście zgoniły
	3rd	zgoniłby, by zgonił	zgoniłaby, by zgoniła	zgoniłoby, by zgoniło	zgoniliby, by zgonili	zgoniłyby, by zgoniły
	impersonal	zgoniono by
imperative	1st	niech zgonię			zgońmy
	2nd	zgoń			zgońcie
	3rd	niech zgoni			niech zgonią
passive adjectival participle		zgoniony	zgoniona	zgonione	zgonieni	zgonione
anterior adverbial participle		zgoniwszy
verbal noun		zgonienie

Further reading

• zgonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zgonić in Polish dictionaries at PWN