zdumieć

Polish

Inherited from Old Polish zumieć się. By surface analysis, z- +‎ umieć. The epenthetic d was inserted under influence of dumać and words such as zdrój or zdrada.

zdumieć pf (imperfective zdumiewać)

(transitive) to astonish, to amaze
(reflexive with się) to be astonished, to be amazed [with instrumental ‘by/at something’]

Conjugation of zdumieć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zdumieć
future tense	1^st	zdumieję			zdumiejemy
	2^nd	zdumiejesz			zdumiejecie
	3^rd	zdumieje			zdumieją
	impersonal	zdumieje się
past tense	1^st	zdumiałem, -(e)m zdumiał	zdumiałam, -(e)m zdumiała	zdumiałom, -(e)m zdumiało	zdumieliśmy, -(e)śmy zdumieli	zdumiałyśmy, -(e)śmy zdumiały
	2^nd	zdumiałeś, -(e)ś zdumiał	zdumiałaś, -(e)ś zdumiała	zdumiałoś, -(e)ś zdumiało	zdumieliście, -(e)ście zdumieli	zdumiałyście, -(e)ście zdumiały
	3^rd	zdumiał	zdumiała	zdumiało	zdumieli	zdumiały
	impersonal	zdumiano
conditional	1^st	zdumiałbym, bym zdumiał	zdumiałabym, bym zdumiała	zdumiałobym, bym zdumiało	zdumielibyśmy, byśmy zdumieli	zdumiałybyśmy, byśmy zdumiały
	2^nd	zdumiałbyś, byś zdumiał	zdumiałabyś, byś zdumiała	zdumiałobyś, byś zdumiało	zdumielibyście, byście zdumieli	zdumiałybyście, byście zdumiały
	3^rd	zdumiałby, by zdumiał	zdumiałaby, by zdumiała	zdumiałoby, by zdumiało	zdumieliby, by zdumieli	zdumiałyby, by zdumiały
	impersonal	zdumiano by
imperative	1^st	niech zdumieję			zdumiejmy
	2^nd	zdumiej			zdumiejcie
	3^rd	niech zdumieje			niech zdumieją
passive adjectival participle		zdumiany	zdumiana	zdumiane	zdumiani	zdumiane
anterior adverbial participle		zdumiawszy
verbal noun		zdumienie

adjective

noun

adjective

adverb