zdrada

See also: Zdrada, zdradą, and Zdradą

Old Polish

Alternative forms

• zrada

Etymology

Deverbal from zdradzić.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /zdrada/
• IPA^(key): (15^th CE) /zdrada/

Noun

zdrada f

1. lie, untruth
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 23, 4:

     Iensze ne wzøl w prosznoscz dusze swoiey ani przisøgl iest w zdradze blisznemu swemu (nec iuravit in dolo proximo suo)

     [Jenże nie wziął w prozność dusze swojej ani przysiągł jest w zdradzie bliźniemu swemu (nec iuravit in dolo proximo suo)]

   1. (attested in Masovia) appropriation by deception or fraud
      • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 82:

        Vstawyamy...., aby przy tych tho myarach y mycze szdrada nye dopvsczana (ne... fraudes committantur)

        [Ustawiamy...., aby przy tych to miarach i mycie zdrada nie dopusczana (ne... fraudes committantur)]

2. treason, betrayal
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[2], page 444:

     A vzryavschy, yze svey ządzey slodzyeystvem nye mogl popelnycz, począl myslycz, kakoby sobye mogl zdradą vczynycz

     [A uźrawszy, iże swej żądzej złodziejstwem nie mogł popełnić, począł myślić, kakoby sobie mogł zdradę uczynić]

3. set-up, conspiracy
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[3], page 227:

     Sa mną bądzyesz bydlycz na vyeky przezpyeczno, nye boyacz szye ych zdrady (mecum permanebis perpetuo securus eorum ab insidiis)

     [Se mną będziesz bydlić na wieki przezpieczno, nie bojąc sie ich zdrady (mecum permanebis perpetuo securus eorum ab insidiis)]

4. deceptiveness
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[4], page 338:

     Szdrada bogacztwa zastąpy v nym slovo boze (fallacia divitiarum suffocat verbum Mat 13, 22), yze bądzye przesz ovocza

     [Zdrada bogactwa zastąpi w nim słowo boże (fallacia divitiarum suffocat verbum Mat 13, 22), iże będzie przez owoca]

Related terms

adjectives

• zdradliwy
• zdradny

 

adverbs

• zdradliwie
• zdradnie

 

nouns

• zdradliwość
• zdradność
• zdrajca

 

verbs

• zdradzać
• zdradzić

 

Descendants

• Polish: zdrada
• → Old Ruthenian: зрада (zrada)
  • Belarusian: здра́да (zdráda)
  • Ukrainian: зра́да (zráda)

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “zdrada”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zdrada. By surface analysis, deverbal from zdradzić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzdra.da/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ada
• Syllabification: zdra‧da
• Homophone: Zdrada

Noun

zdrada f

1. treason, betrayal

Declension

Declension of zdrada

	singular	plural
nominative	zdrada	zdrady
genitive	zdrady	zdrad
dative	zdradzie	zdradom
accusative	zdradę	zdrady
instrumental	zdradą	zdradami
locative	zdradzie	zdradach
vocative	zdrado	zdrady

Further reading

• zdrada in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zdrada in Polish dictionaries at PWN