zaryczeć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From za- +‎ ryczeć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /zaˈrɘ.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘt͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: za‧ry‧czeć

Verb

[edit]

zaryczeć pf (imperfective ryczeć)

  1. (intransitive, of animals) to roar
    Synonym: ryknąć
  2. (intransitive, of people) to bawl, to bellow

Conjugation

[edit]
Conjugation of zaryczeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaryczeć
future tense 1st zaryczę zaryczymy
2nd zaryczysz zaryczycie
3rd zaryczy zaryczą
impersonal zaryczy się
past tense 1st zaryczałem,
-(e)m zaryczał
zaryczałam,
-(e)m zaryczała
zaryczałom,
-(e)m zaryczało
zaryczeliśmy,
-(e)śmy zaryczeli
zaryczałyśmy,
-(e)śmy zaryczały
2nd zaryczałeś,
-(e)ś zaryczał
zaryczałaś,
-(e)ś zaryczała
zaryczałoś,
-(e)ś zaryczało
zaryczeliście,
-(e)ście zaryczeli
zaryczałyście,
-(e)ście zaryczały
3rd zaryczał zaryczała zaryczało zaryczeli zaryczały
impersonal zaryczano
conditional 1st zaryczałbym,
bym zaryczał
zaryczałabym,
bym zaryczała
zaryczałobym,
bym zaryczało
zaryczelibyśmy,
byśmy zaryczeli
zaryczałybyśmy,
byśmy zaryczały
2nd zaryczałbyś,
byś zaryczał
zaryczałabyś,
byś zaryczała
zaryczałobyś,
byś zaryczało
zaryczelibyście,
byście zaryczeli
zaryczałybyście,
byście zaryczały
3rd zaryczałby,
by zaryczał
zaryczałaby,
by zaryczała
zaryczałoby,
by zaryczało
zaryczeliby,
by zaryczeli
zaryczałyby,
by zaryczały
impersonal zaryczano by
imperative 1st niech zaryczę zaryczmy
2nd zarycz zaryczcie
3rd niech zaryczy niech zaryczą
anterior adverbial participle zaryczawszy
verbal noun zaryczenie

Further reading

[edit]
  • zaryczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaryczeć in Polish dictionaries at PWN