ryczeć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ryčati, *rykati (< *rūk-ē-). Onomatopoeic.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈrɘ.t͡ʂɛt͡ɕ/

• (Masovia):
  • (Lubawa) IPA^(key): /ˈrɘ.t͡ʂɛt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘt͡ʂɛt͡ɕ
• Syllabification: ry‧czeć

Verb

ryczeć impf (perfective zaryczeć or ryknąć)

1. (intransitive) to roar
2. (intransitive) to bellow, to low
3. (intransitive) to cry, to scream, to yell
4. (intransitive, Lubawa, of children) Synonym of płakać

Conjugation

Conjugation of ryczeć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ryczeć
present tense	1st	ryczę			ryczymy
	2nd	ryczysz			ryczycie
	3rd	ryczy			ryczą
	impersonal	ryczy się
past tense	1st	ryczałem, -(e)m ryczał	ryczałam, -(e)m ryczała	ryczałom, -(e)m ryczało	ryczeliśmy, -(e)śmy ryczeli	ryczałyśmy, -(e)śmy ryczały
	2nd	ryczałeś, -(e)ś ryczał	ryczałaś, -(e)ś ryczała	ryczałoś, -(e)ś ryczało	ryczeliście, -(e)ście ryczeli	ryczałyście, -(e)ście ryczały
	3rd	ryczał	ryczała	ryczało	ryczeli	ryczały
	impersonal	ryczano
future tense	1st	będę ryczał, będę ryczeć	będę ryczała, będę ryczeć	będę ryczało, będę ryczeć	będziemy ryczeli, będziemy ryczeć	będziemy ryczały, będziemy ryczeć
	2nd	będziesz ryczał, będziesz ryczeć	będziesz ryczała, będziesz ryczeć	będziesz ryczało, będziesz ryczeć	będziecie ryczeli, będziecie ryczeć	będziecie ryczały, będziecie ryczeć
	3rd	będzie ryczał, będzie ryczeć	będzie ryczała, będzie ryczeć	będzie ryczało, będzie ryczeć	będą ryczeli, będą ryczeć	będą ryczały, będą ryczeć
	impersonal	będzie ryczeć się
conditional	1st	ryczałbym, bym ryczał	ryczałabym, bym ryczała	ryczałobym, bym ryczało	ryczelibyśmy, byśmy ryczeli	ryczałybyśmy, byśmy ryczały
	2nd	ryczałbyś, byś ryczał	ryczałabyś, byś ryczała	ryczałobyś, byś ryczało	ryczelibyście, byście ryczeli	ryczałybyście, byście ryczały
	3rd	ryczałby, by ryczał	ryczałaby, by ryczała	ryczałoby, by ryczało	ryczeliby, by ryczeli	ryczałyby, by ryczały
	impersonal	ryczano by
imperative	1st	niech ryczę			ryczmy
	2nd	rycz			ryczcie
	3rd	niech ryczy			niech ryczą
active adjectival participle		ryczący	rycząca	ryczące	ryczący	ryczące
contemporary adverbial participle		rycząc
verbal noun		ryczenie

Derived terms

nouns

• poryk
• ryk

 

Further reading

• ryczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ryczeć in Polish dictionaries at PWN
• Kazimierz Nitsch (1907) “ryczeć”, in “Dyalekty polskie Prus zachodnich”, in Materyały i Prace Komisyi Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie (in Polish), volume 3, Krakow: Akademia Umiejętności, page 391