Jump to content

zaprać

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From za- +‎ prać.

Pronunciation

[edit]
 

Verb

[edit]

zaprać pf (imperfective zapierać)

  1. (transitive) to wash up, to wash over (to wash only the dirty part of something)
  2. (intransitive, Far Masovian) to heat up; to get sweaty
    Jecmień w stodole zaprał.The barley warmed up in the barn.

Conjugation

[edit]
Conjugation of zaprać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaprać
future tense 1st zapiorę zapierzemy
2nd zapierzesz zapierzecie
3rd zapierze zapiorą
impersonal zapierze się
past tense 1st zaprałem,
-(e)m zaprał
zaprałam,
-(e)m zaprała
zaprałom,
-(e)m zaprało
zapraliśmy,
-(e)śmy zaprali
zaprałyśmy,
-(e)śmy zaprały
2nd zaprałeś,
-(e)ś zaprał
zaprałaś,
-(e)ś zaprała
zaprałoś,
-(e)ś zaprało
zapraliście,
-(e)ście zaprali
zaprałyście,
-(e)ście zaprały
3rd zaprał zaprała zaprało zaprali zaprały
impersonal zaprano
conditional 1st zaprałbym,
bym zaprał
zaprałabym,
bym zaprała
zaprałobym,
bym zaprało
zapralibyśmy,
byśmy zaprali
zaprałybyśmy,
byśmy zaprały
2nd zaprałbyś,
byś zaprał
zaprałabyś,
byś zaprała
zaprałobyś,
byś zaprało
zapralibyście,
byście zaprali
zaprałybyście,
byście zaprały
3rd zaprałby,
by zaprał
zaprałaby,
by zaprała
zaprałoby,
by zaprało
zapraliby,
by zaprali
zaprałyby,
by zaprały
impersonal zaprano by
imperative 1st niech zapiorę zapierzmy
2nd zapierz zapierzcie
3rd niech zapierze niech zapiorą
passive adjectival participle zaprany zaprana zaprane zaprani zaprane
anterior adverbial participle zaprawszy
verbal noun zapranie

Further reading

[edit]
  • zaprać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaprać in Polish dictionaries at PWN
  • Wojciech Grzegorzewicz (1894) “zaprać”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 125