zapodziać

Polish

Etymology

From za- +‎ podziać.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈpɔ.d͡ʑat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔd͡ʑat͡ɕ
• Syllabification: za‧po‧dziać

Verb

zapodziać pf (imperfective zapodziewać)

1. (transitive) to misplace, to lose

   Synonyms: podziać, zgubić, zagubić, posiać, zawieruszyć

2. (reflexive with się) to go missing, to disappear

Conjugation

Conjugation of zapodziać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zapodziać
future tense	1st	zapodzieję			zapodziejemy
	2nd	zapodziejesz			zapodziejecie
	3rd	zapodzieje			zapodzieją
	impersonal	zapodzieje się
past tense	1st	zapodziałem, -(e)m zapodział	zapodziałam, -(e)m zapodziała	zapodziałom, -(e)m zapodziało	zapodzialiśmy, -(e)śmy zapodziali	zapodziałyśmy, -(e)śmy zapodziały
	2nd	zapodziałeś, -(e)ś zapodział	zapodziałaś, -(e)ś zapodziała	zapodziałoś, -(e)ś zapodziało	zapodzialiście, -(e)ście zapodziali	zapodziałyście, -(e)ście zapodziały
	3rd	zapodział	zapodziała	zapodziało	zapodziali	zapodziały
	impersonal	zapodziano
conditional	1st	zapodziałbym, bym zapodział	zapodziałabym, bym zapodziała	zapodziałobym, bym zapodziało	zapodzialibyśmy, byśmy zapodziali	zapodziałybyśmy, byśmy zapodziały
	2nd	zapodziałbyś, byś zapodział	zapodziałabyś, byś zapodziała	zapodziałobyś, byś zapodziało	zapodzialibyście, byście zapodziali	zapodziałybyście, byście zapodziały
	3rd	zapodziałby, by zapodział	zapodziałaby, by zapodziała	zapodziałoby, by zapodziało	zapodzialiby, by zapodziali	zapodziałyby, by zapodziały
	impersonal	zapodziano by
imperative	1st	niech zapodzieję			zapodziejmy
	2nd	zapodziej			zapodziejcie
	3rd	niech zapodzieje			niech zapodzieją
passive adjectival participle		zapodziany	zapodziana	zapodziane	zapodziani	zapodziane
anterior adverbial participle		zapodziawszy
verbal noun		zapodzianie

Further reading

• zapodziać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zapodziać in Polish dictionaries at PWN