Jump to content

zaczynić

From Wiktionary, the free dictionary

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From za- +‎ czynić. First attested in the middle of the 15th century. Compare Old Czech začiniti.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /zat͡ʃʲɨɲit͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /zat͡ʃʲɨɲit͡ɕ/

Verb

[edit]

zaczynić pf

  1. to do
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[1], page 58:
      Czokolvye by ten czlovyek przeczyv bogu albo przeczyv lyvdu zaczynyl, slucha yego nye rvszacz..., bo vydzymy, yzecz... iego vszytky dzyala nye ssą zle, alye barzo vzyteczne
      [Cokolwie by ten człowiek przeciw Bogu albo przeciw ludu zaczynił, słucha jego nie ruszać..., bo widzimy, iżeć... jego wszytki działa nie są złe, ale barzo użyteczne]

Descendants

[edit]
  • Polish: zaczynić
  • Silesian: zaczynić

References

[edit]

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish zaczynić. By surface analysis, za- +‎ czynić. Compare and Russian зачини́ть (začinítʹ).

Pronunciation

[edit]
 
  • IPA(key): /zaˈt͡ʂɘ.ɲit͡ɕ/

Verb

[edit]

zaczynić pf (imperfective zaczyniać)

  1. (transitive, cooking) to add leaven to crushed dough
  2. (transitive, obsolete) to cast; to charm; to curse (to perform, bring forth an enchantment)

Conjugation

[edit]
Conjugation of zaczynić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaczynić
future tense 1st zaczynię zaczynimy
2nd zaczynisz zaczynicie
3rd zaczyni zaczynią
impersonal zaczyni się
past tense 1st zaczyniłem,
-(e)m zaczynił
zaczyniłam,
-(e)m zaczyniła
zaczyniłom,
-(e)m zaczyniło
zaczyniliśmy,
-(e)śmy zaczynili
zaczyniłyśmy,
-(e)śmy zaczyniły
2nd zaczyniłeś,
-(e)ś zaczynił
zaczyniłaś,
-(e)ś zaczyniła
zaczyniłoś,
-(e)ś zaczyniło
zaczyniliście,
-(e)ście zaczynili
zaczyniłyście,
-(e)ście zaczyniły
3rd zaczynił zaczyniła zaczyniło zaczynili zaczyniły
impersonal zaczyniono
conditional 1st zaczyniłbym,
bym zaczynił
zaczyniłabym,
bym zaczyniła
zaczyniłobym,
bym zaczyniło
zaczynilibyśmy,
byśmy zaczynili
zaczyniłybyśmy,
byśmy zaczyniły
2nd zaczyniłbyś,
byś zaczynił
zaczyniłabyś,
byś zaczyniła
zaczyniłobyś,
byś zaczyniło
zaczynilibyście,
byście zaczynili
zaczyniłybyście,
byście zaczyniły
3rd zaczyniłby,
by zaczynił
zaczyniłaby,
by zaczyniła
zaczyniłoby,
by zaczyniło
zaczyniliby,
by zaczynili
zaczyniłyby,
by zaczyniły
impersonal zaczyniono by
imperative 1st niech zaczynię zaczyńmy
2nd zaczyń zaczyńcie
3rd niech zaczyni niech zaczynią
passive adjectival participle zaczyniony zaczyniona zaczynione zaczynieni zaczynione
anterior adverbial participle zaczyniwszy
verbal noun zaczynienie

Further reading

[edit]

Silesian

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish zaczynić. By surface analysis, za- +‎ czynić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /zaˈt͡ʂɪ.ɲit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɪɲit͡ɕ
  • Syllabification: za‧czy‧nić

Verb

[edit]

zaczynić pf (imperfective zaczyniać)

  1. (transitive) to demand, to ask

Conjugation

[edit]
Conjugation of zaczynić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaczynić
future tense 1st zaczyniã zaczyniymy
2nd zaczynisz zaczynicie
3rd zaczyni zaczyniōm
past tense 1st zaczyniōłch,
zaczyniōłech,
zaczyniōł żech
zaczyniyłach
zaczyniyła żech
zaczyniyłoch1)
zaczyniyło żech
1)
zaczyniylimy,
zaczyniylichmy
zaczyniyłymy,
zaczyniyłychmy
2nd zaczyniōłś,
zaczyniōłeś,
zaczyniōł żeś
zaczyniyłaś
zaczyniyła żeś
zaczyniyłoś1)
zaczyniyło żeś
1)
zaczyniyliście,
zaczyniyli żeście
zaczyniyłyście,
zaczyniyły żeście
3rd zaczyniōł zaczyniyła zaczyniyło zaczyniyli zaczyniyły
pluperfect tense2)
1st bōłch zaczyniōł,
bōłech zaczyniōł,
bōł żech zaczyniōł
byłach zaczyniyła
była żech zaczyniyła
byłoch zaczyniyło1)
było żech zaczyniyło
1)
byli my zaczyniyli,
bylichmy zaczyniyli
były my zaczyniyły,
byłychmy zaczyniyły
2nd bōłś zaczyniōł,
bōłeś zaczyniōł,
bōł żeś zaczyniōł
byłaś zaczyniyła
była żeś zaczyniyła
byłoś zaczyniyło1)
było żeś zaczyniyło
1)
byliście zaczyniyli,
byli żeście zaczyniyli
byłyście zaczyniyły,
były żeście zaczyniyły
3rd bōł zaczyniōł była zaczyniyła było zaczyniyło1)
były my zaczyniyli,
byłychmy zaczyniyli
były zaczyniyły
conditional 1st bych zaczyniōł bych zaczyniyła byście zaczyniyli by my zaczyniyły,
bychmy zaczyniyły
2nd byś zaczyniōł byś zaczyniyła byście zaczyniyli byście zaczyniyły
3rd by zaczyniōł by zaczyniyła by zaczyniyło by zaczyniyli by zaczyniyły
imperative 1st niych zaczyniã zaczyńmy
2nd zaczyń zaczyńcie
3rd niych zaczyni niych zaczyniōm
passive adjectival participle zaczyniōny zaczyniōnŏ zaczyniōne zaczyniyni zaczyniōne
verbal noun zaczyniynie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Further reading

[edit]