zaciukać

Polish

Etymology

From za- +‎ ciukać.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈt͡ɕu.kat͡ɕ/
• Rhymes: -ukat͡ɕ
• Syllabification: za‧ciu‧kać

Verb

zaciukać pf

1. (transitive, colloquial) to stab to death

   Synonyms: zadźgać, zakłuć

Conjugation

Conjugation of zaciukać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zaciukać
future tense	1st	zaciukam			zaciukamy
	2nd	zaciukasz			zaciukacie
	3rd	zaciuka			zaciukają
	impersonal	zaciuka się
past tense	1st	zaciukałem, -(e)m zaciukał	zaciukałam, -(e)m zaciukała	zaciukałom, -(e)m zaciukało	zaciukaliśmy, -(e)śmy zaciukali	zaciukałyśmy, -(e)śmy zaciukały
	2nd	zaciukałeś, -(e)ś zaciukał	zaciukałaś, -(e)ś zaciukała	zaciukałoś, -(e)ś zaciukało	zaciukaliście, -(e)ście zaciukali	zaciukałyście, -(e)ście zaciukały
	3rd	zaciukał	zaciukała	zaciukało	zaciukali	zaciukały
	impersonal	zaciukano
conditional	1st	zaciukałbym, bym zaciukał	zaciukałabym, bym zaciukała	zaciukałobym, bym zaciukało	zaciukalibyśmy, byśmy zaciukali	zaciukałybyśmy, byśmy zaciukały
	2nd	zaciukałbyś, byś zaciukał	zaciukałabyś, byś zaciukała	zaciukałobyś, byś zaciukało	zaciukalibyście, byście zaciukali	zaciukałybyście, byście zaciukały
	3rd	zaciukałby, by zaciukał	zaciukałaby, by zaciukała	zaciukałoby, by zaciukało	zaciukaliby, by zaciukali	zaciukałyby, by zaciukały
	impersonal	zaciukano by
imperative	1st	niech zaciukam			zaciukajmy
	2nd	zaciukaj			zaciukajcie
	3rd	niech zaciuka			niech zaciukają
passive adjectival participle		zaciukany	zaciukana	zaciukane	zaciukani	zaciukane
anterior adverbial participle		zaciukawszy
verbal noun		zaciukanie

Related terms

verb

• ciuknąć pf

 

noun

• ciukanie

 

Further reading

• zaciukać in Polish dictionaries at PWN