złomny

Polish

Etymology

From z- +‎ Old Polish łomić +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzwɔm.nɘ/
• Rhymes: -ɔmnɘ
• Syllabification: złom‧ny

Adjective

złomny (comparative złomniejszy, superlative najzłomniejszy, no derived adverb)

1. (archaic) breakable, fragile
   • 1899 (poem written 14 September 1818), Adam Mickiewicz, “Już się z pogodnych niebios oćma zdarła smutna”, in Poezye Adama Mickiewicza‎^[1], Księgarnia G. Gebethnera, archived from the original on 2022-05-15:

     A w zawody na złomnem puściwszy się drewnie,

     And having entered into the contest on a fragile piece of wood,

Declension

Declension of złomny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	złomny		złomna	złomne	złomni	złomne
genitive	złomnego		złomnej	złomnego	złomnych
dative	złomnemu		złomnej	złomnemu	złomnym
accusative	złomnego	złomny	złomną	złomne	złomnych	złomne
instrumental	złomnym		złomną	złomnym	złomnymi
locative	złomnym		złomnej	złomnym	złomnych

Further reading

• złomny in Polish dictionaries at PWN