yfirfylla

Icelandic

Etymology

From yfir (“above”) +‎ fylla (“to fill”).

Verb

yfirfylla (weak verb, third-person singular past indicative yfirfyllti, supine yfirfyllt)

1. to overfill

Conjugation

yfirfylla – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að yfirfylla
supine sagnbót		yfirfyllt
present participle lýsingarháttur nútíðar		yfirfyllandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	yfirfylli	yfirfyllti		yfirfylli	yfirfyllti
	þú	yfirfyllir	yfirfylltir		yfirfyllir	yfirfylltir
	hann, hún, það	yfirfyllir	yfirfyllti		yfirfylli	yfirfyllti
plural	við	yfirfyllum	yfirfylltum		yfirfyllum	yfirfylltum
	þið	yfirfyllið	yfirfylltuð		yfirfyllið	yfirfylltuð
	þeir, þær, þau	yfirfylla	yfirfylltu		yfirfylli	yfirfylltu
		imperative boðháttur
singular	þú	yfirfyll (þú), yfirfylltu
plural	þið	yfirfyllið (þið), yfirfylliði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

yfirfyllast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að yfirfyllast
supine sagnbót		yfirfyllst
present participle lýsingarháttur nútíðar		yfirfyllandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	yfirfyllist	yfirfylltist		yfirfyllist	yfirfylltist
	þú	yfirfyllist	yfirfylltist		yfirfyllist	yfirfylltist
	hann, hún, það	yfirfyllist	yfirfylltist		yfirfyllist	yfirfylltist
plural	við	yfirfyllumst	yfirfylltumst		yfirfyllumst	yfirfylltumst
	þið	yfirfyllist	yfirfylltust		yfirfyllist	yfirfylltust
	þeir, þær, þau	yfirfyllast	yfirfylltust		yfirfyllist	yfirfylltust
		imperative boðháttur
singular	þú	yfirfyllst (þú), yfirfyllstu
plural	þið	yfirfyllist (þið), yfirfyllisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

yfirfylltur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	yfirfylltur	yfirfyllt	yfirfyllt	yfirfylltir	yfirfylltar	yfirfyllt
accusative (þolfall)	yfirfylltan	yfirfyllta	yfirfyllt	yfirfyllta	yfirfylltar	yfirfyllt
dative (þágufall)	yfirfylltum	yfirfylltri	yfirfylltu	yfirfylltum	yfirfylltum	yfirfylltum
genitive (eignarfall)	yfirfyllts	yfirfylltrar	yfirfyllts	yfirfylltra	yfirfylltra	yfirfylltra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	yfirfyllti	yfirfyllta	yfirfyllta	yfirfylltu	yfirfylltu	yfirfylltu
accusative (þolfall)	yfirfyllta	yfirfylltu	yfirfyllta	yfirfylltu	yfirfylltu	yfirfylltu
dative (þágufall)	yfirfyllta	yfirfylltu	yfirfyllta	yfirfylltu	yfirfylltu	yfirfylltu
genitive (eignarfall)	yfirfyllta	yfirfylltu	yfirfyllta	yfirfylltu	yfirfylltu	yfirfylltu