yarma

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish یارمه (yarma, “an act of splitting or a thing cloven, split asunder lengthways”), from Ottoman Turkish یارمق (yarmaḳ, “to split, to rend, to cut asunder lengthways”), from Proto-Turkic *yār- (“to split”), equivalent to yar- +‎ -ma.

Pronunciation

• IPA^(key): /jaɾˈma/
• Hyphenation: yar‧ma

Noun

yarma (definite accusative yarmayı, plural yarmalar)

1. verbal noun of yarmak
2. Cracked, or crushed wheat, or other grains.
3. Soup made from cracked wheat.

Declension

Inflection
Nominative	yarma
Definite accusative	yarmayı
	Singular	Plural
Nominative	yarma	yarmalar
Definite accusative	yarmayı	yarmaları
Dative	yarmaya	yarmalara
Locative	yarmada	yarmalarda
Ablative	yarmadan	yarmalardan
Genitive	yarmanın	yarmaların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular yarmam yarmalarım 2nd singular yarman yarmaların 3rd singular yarması yarmaları 1st plural yarmamız yarmalarımız 2nd plural yarmanız yarmalarınız 3rd plural yarmaları yarmaları Definite accusative Singular Plural 1st singular yarmamı yarmalarımı 2nd singular yarmanı yarmalarını 3rd singular yarmasını yarmalarını 1st plural yarmamızı yarmalarımızı 2nd plural yarmanızı yarmalarınızı 3rd plural yarmalarını yarmalarını Dative Singular Plural 1st singular yarmama yarmalarıma 2nd singular yarmana yarmalarına 3rd singular yarmasına yarmalarına 1st plural yarmamıza yarmalarımıza 2nd plural yarmanıza yarmalarınıza 3rd plural yarmalarına yarmalarına Locative Singular Plural 1st singular yarmamda yarmalarımda 2nd singular yarmanda yarmalarında 3rd singular yarmasında yarmalarında 1st plural yarmamızda yarmalarımızda 2nd plural yarmanızda yarmalarınızda 3rd plural yarmalarında yarmalarında Ablative Singular Plural 1st singular yarmamdan yarmalarımdan 2nd singular yarmandan yarmalarından 3rd singular yarmasından yarmalarından 1st plural yarmamızdan yarmalarımızdan 2nd plural yarmanızdan yarmalarınızdan 3rd plural yarmalarından yarmalarından Genitive Singular Plural 1st singular yarmamın yarmalarımın 2nd singular yarmanın yarmalarının 3rd singular yarmasının yarmalarının 1st plural yarmamızın yarmalarımızın 2nd plural yarmanızın yarmalarınızın 3rd plural yarmalarının yarmalarının

Adjective

yarma

1. (of a person) rude, uncouth

Declension

predicative forms of yarma

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	yarmayım	yarma mıyım?	yarma değilim	yarma değil miyim?
sen (you are)	yarmasın	yarma mısın?	yarma değilsin	yarma değil misin?
o (he/she/it is)	yarma / yarmadır	yarma mı?	yarma değil	yarma değil mi?
biz (we are)	yarmayız	yarma mıyız?	yarma değiliz	yarma değil miyiz?
siz (you are)	yarmasınız	yarma mısınız?	yarma değilsiniz	yarma değil misiniz?
onlar (they are)	yarma(lar)	yarma(lar) mı?	yarma değil(ler)	yarma değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	yarmaydım	yarma mıydım?	yarma değildim	yarma değil miydim?
sen (you were)	yarmaydın	yarma mıydın?	yarma değildin	yarma değil miydin?
o (he/she/it was)	yarmaydı	yarma mıydı?	yarma değildi	yarma değil miydi?
biz (we were)	yarmaydık	yarma mıydık?	yarma değildik	yarma değil miydik?
siz (you were)	yarmaydınız	yarma mıydınız?	yarma değildiniz	yarma değil miydiniz?
onlar (they were)	yarmaydılar	yarma mıydılar?	yarma değildi(ler) / değillerdi	yarma değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	yarmaymışım	yarma mıymışım?	yarma değilmişim	yarma değil miymişim?
sen (you were)	yarmaymışsın	yarma mıymışsın?	yarma değilmişsin	yarma değil miymişsin?
o (he/she/it was)	yarmaymış	yarma mıymış?	yarma değilmiş	yarma değil miymiş?
biz (we were)	yarmaymışız	yarma mıymışız?	yarma değilmişiz	yarma değil miymişiz?
siz (you were)	yarmaymışsınız	yarma mıymışsınız?	yarma değilmişsiniz	yarma değil miymişsiniz?
onlar (they were)	yarmaymışlar	yarma mıymışlar?	yarma değilmiş(ler) / değillermiş	yarma değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	yarmaysam	yarma mıysam?	yarma değilsem	yarma değil miysem?
sen (if you)	yarmaysan	yarma mıysan?	yarma değilsen	yarma değil miysen?
o (if he/she/it)	yarmaysa	yarma mıysa?	yarma değilse	yarma değil miyse?
biz (if we)	yarmaysak	yarma mıysak?	yarma değilsek	yarma değil miysek?
siz (if you)	yarmaysanız	yarma mıysanız?	yarma değilseniz	yarma değil miyseniz?
onlar (if they)	yarmaysalar	yarma mıysalar?	yarma değilseler / değillerse	yarma değil miyseler?

Derived terms

• çam yarması
• yarma buğday
• yarma çorbası
• yarma taarruzu

 

Related terms

• yarık
• yarım

 

Verb

yarma

1. second-person singular negative imperative of yarmak

Further reading

• “yarma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “yarma¹”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 5230

Yámana

Adjective

yarma

1. new