yarma

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish یارمه (yarma, “an act of splitting or a thing cloven, split asunder lengthways”), from Ottoman Turkish یارمق (yarmaḳ, “to split, to rend, to cut asunder lengthways”), from Proto-Turkic *yār- (“to split”), equivalent to yar- +‎ -ma.

Pronunciation

• IPA^(key): /jaɾˈma/
• Hyphenation: yar‧ma

Noun

yarma (definite accusative yarmayı, plural yarmalar)

1. verbal noun of yarmak
2. Cracked, or crushed wheat, or other grains.
3. Soup made from cracked wheat.

Declension

Declension of yarma

singular plural nominative yarma yarmalar definite accusative yarmayı yarmaları dative yarmaya yarmalara locative yarmada yarmalarda ablative yarmadan yarmalardan genitive yarmanın yarmaların Possessive forms nominative singular plural 1st singular yarmam yarmalarım 2nd singular yarman yarmaların 3rd singular yarması yarmaları 1st plural yarmamız yarmalarımız 2nd plural yarmanız yarmalarınız 3rd plural yarmaları yarmaları definite accusative singular plural 1st singular yarmamı yarmalarımı 2nd singular yarmanı yarmalarını 3rd singular yarmasını yarmalarını 1st plural yarmamızı yarmalarımızı 2nd plural yarmanızı yarmalarınızı 3rd plural yarmalarını yarmalarını dative singular plural 1st singular yarmama yarmalarıma 2nd singular yarmana yarmalarına 3rd singular yarmasına yarmalarına 1st plural yarmamıza yarmalarımıza 2nd plural yarmanıza yarmalarınıza 3rd plural yarmalarına yarmalarına locative singular plural 1st singular yarmamda yarmalarımda 2nd singular yarmanda yarmalarında 3rd singular yarmasında yarmalarında 1st plural yarmamızda yarmalarımızda 2nd plural yarmanızda yarmalarınızda 3rd plural yarmalarında yarmalarında ablative singular plural 1st singular yarmamdan yarmalarımdan 2nd singular yarmandan yarmalarından 3rd singular yarmasından yarmalarından 1st plural yarmamızdan yarmalarımızdan 2nd plural yarmanızdan yarmalarınızdan 3rd plural yarmalarından yarmalarından genitive singular plural 1st singular yarmamın yarmalarımın 2nd singular yarmanın yarmalarının 3rd singular yarmasının yarmalarının 1st plural yarmamızın yarmalarımızın 2nd plural yarmanızın yarmalarınızın 3rd plural yarmalarının yarmalarının

Adjective

yarma

1. (of a person) rude, uncouth

Declension

Predicative forms of yarma

present tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I am)	yarmayım	yarma mıyım?
sen (you are)	yarmasın	yarma mısın?
o (he/she/it is)	yarma / yarmadır	yarma mı?
biz (we are)	yarmayız	yarma mıyız?
siz (you are)	yarmasınız	yarma mısınız?
onlar (they are)	yarma(lar)	yarma(lar) mı?
past tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	yarmaydım	yarma mıydım?
sen (you were)	yarmaydın	yarma mıydın?
o (he/she/it was)	yarmaydı	yarma mıydı?
biz (we were)	yarmaydık	yarma mıydık?
siz (you were)	yarmaydınız	yarma mıydınız?
onlar (they were)	yarmaydılar	yarma mıydılar?
indirect past
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	yarmaymışım	yarma mıymışım?
sen (you were)	yarmaymışsın	yarma mıymışsın?
o (he/she/it was)	yarmaymış	yarma mıymış?
biz (we were)	yarmaymışız	yarma mıymışız?
siz (you were)	yarmaymışsınız	yarma mıymışsınız?
onlar (they were)	yarmaymışlar	yarma mıymışlar?
conditional
	positive declarative	positive interrogative
ben (if I)	yarmaysam	yarma mıysam?
sen (if you)	yarmaysan	yarma mıysan?
o (if he/she/it)	yarmaysa	yarma mıysa?
biz (if we)	yarmaysak	yarma mıysak?
siz (if you)	yarmaysanız	yarma mıysanız?
onlar (if they)	yarmaysalar	yarma mıysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Derived terms

• çam yarması
• yarma buğday
• yarma çorbası
• yarma taarruzu

Related terms

• yarık
• yarım

Verb

yarma

1. second-person singular negative imperative of yarmak

Further reading

• “yarma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “yarma¹”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 5230

Yámana

Adjective

yarma

1. new