yan

See also: Appendix:Variations of "yan"

English

English Wikipedia has an article on:

yan

Wikipedia

Pronunciation

IPA^(key): /jæn/, /jɛn/
Audio (Southern England): (file)
Rhymes: -æn, -ɛn

Etymology 1

Along with ane and yen, a Northumbrian form of one, from the Old English ān. An example is "yan, twee, tree, fower" for "one, two, three, four".

Numeral

yan

(Northumbria, Cumbria) One.

Derived terms

yance or yence

References

Griffiths, Bill (2004) A Dictionary of North East Dialect, Northumbria University Press, →ISBN, page 191
Leith, Dick (1997) A Social History of English, Routledge, →ISBN, page 45

Etymology 2

From Brythonic numerals, with influence from Old English ān or modern Northern English yan or English yen.

Numeral

yan

(Cumbria) One in Cumbrian sheep counting rhyme.

English Wikipedia has an article on:

Yan Tan Tethera

Wikipedia

Derived terms

References

Wright, Peter (1995) Cumbrian Chat, Dalesman Publishing Company, →ISBN, page 7
Deakin, Michael A.B. (2007) Leigh-Lancaster, David, editor, The Name of the Number‎^[1], Australian Council for Educational Research, →ISBN, retrieved 2008-05-17, page 75
Varvogli, Aliki (2002) Annie Proulx's The Shipping News: A Reader's Guide‎^[2], Continuum International Publishing Group, →ISBN, retrieved 2008-05-17, pages 24-25

Anagrams

AYN, Ayn, NAY, NYA, Nay, any, any%, ayn, nay

Azerbaijani

Etymology

from Proto-Turkic *yān (“side”). Cognate with Chuvash ҫум (śum), etc.

Pronunciation

Audio: (file)

Noun

yan (definite accusative yanı, plural yanlar)

side
Synonym: tərəf
(anatomy) buttock

Declension

Declension of yan
	singular	plural
nominative	yan	yanlar
definite accusative	yanı	yanları
dative	yana	yanlara
locative	yanda	yanlarda
ablative	yandan	yanlardan
definite genitive	yanın	yanların

Possessive forms of yan
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	yanım	yanlarım
sənin (“your”)	yanın	yanların
onun (“his/her/its”)	yanı	yanları
bizim (“our”)	yanımız	yanlarımız
sizin (“your”)	yanınız	yanlarınız
onların (“their”)	yanı or yanları	yanları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	yanımı	yanlarımı
sənin (“your”)	yanını	yanlarını
onun (“his/her/its”)	yanını	yanlarını
bizim (“our”)	yanımızı	yanlarımızı
sizin (“your”)	yanınızı	yanlarınızı
onların (“their”)	yanını or yanlarını	yanlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	yanıma	yanlarıma
sənin (“your”)	yanına	yanlarına
onun (“his/her/its”)	yanına	yanlarına
bizim (“our”)	yanımıza	yanlarımıza
sizin (“your”)	yanınıza	yanlarınıza
onların (“their”)	yanına or yanlarına	yanlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	yanımda	yanlarımda
sənin (“your”)	yanında	yanlarında
onun (“his/her/its”)	yanında	yanlarında
bizim (“our”)	yanımızda	yanlarımızda
sizin (“your”)	yanınızda	yanlarınızda
onların (“their”)	yanında or yanlarında	yanlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	yanımdan	yanlarımdan
sənin (“your”)	yanından	yanlarından
onun (“his/her/its”)	yanından	yanlarından
bizim (“our”)	yanımızdan	yanlarımızdan
sizin (“your”)	yanınızdan	yanlarınızdan
onların (“their”)	yanından or yanlarından	yanlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	yanımın	yanlarımın
sənin (“your”)	yanının	yanlarının
onun (“his/her/its”)	yanının	yanlarının
bizim (“our”)	yanımızın	yanlarımızın
sizin (“your”)	yanınızın	yanlarınızın
onların (“their”)	yanının or yanlarının	yanlarının

Derived terms

hayan (“which side, where”)
yanında (“next to”)
yanına (“to”)
yan-yana, yanbayan (“side by side”)
yan baxmaq (“to look askance, look sideways”)
yan almaq (“to dock”)

Bambara

Adverb

yan

here

Bikol Central

Pronunciation

IPA^(key): /ˈjan/ [ˈjan̪]

Pronoun

'yan

Nonstandard spelling of iyan.

Chamorro

Conjunction

yan

and

Usage notes

Used to connect similar words or phrases. To indicate causation the alternate ya is used.

Dalmatian

Alternative forms

jan, yain, jain

Etymology

From Latin annus.

Noun

yan m

year (Vegliot)

Ilocano

Etymology

From *giyan, compare Ibanag gian.

Noun

yan

place

Mandarin

Romanization

yan

Nonstandard spelling of yān.
Nonstandard spelling of yán.
Nonstandard spelling of yǎn.
Nonstandard spelling of yàn.

Usage notes

Transcriptions of Mandarin into the Latin script often do not distinguish between the critical tonal differences employed in the Mandarin language, using words such as this one without indication of tone.

Nigerian Pidgin

Etymology

From English yarn, from the expression spin a yarn.

Verb

yan

to talk
- (Can we date this quote?), Anthonia Ujene, “Khalai yan with plant”, in Storybooks African Languages‎^[3]:
  Khalai dey yan to flower wen surround her school. “Abeg oo flower, make grow strong oo so yeye person no go fit enter our school.”
  Khalai talks to the flower around her school. “Please flower, grow strong so bad people won't come into our school.”

Northern Kurdish

Pronunciation

IPA^(key): /jɑːn/

Etymology 1

Confer Persian (yâ).

Alternative forms

ya, yane, yanê

Conjunction

yan (Arabic spelling یان)

or
Synonym: (after a word ending in a consonant) an

Descendants

→ Assyrian Neo-Aramaic: ܝܲܢ (yan)

Etymology 2

Adverb

yan (Arabic spelling یان)

Alternative form of yenî (“that is to say”)

References

Chyet, Michael L. (2020) “yan I”, in Ferhenga Birûskî: Kurmanji–English Dictionary (Language Series; 2), volume 2, London: Transnational Press, page 428
Chyet, Michael L. (2020) “yan II”, in Ferhenga Birûskî: Kurmanji–English Dictionary (Language Series; 2), volume 2, London: Transnational Press, page 428

Old Javanese

Conjunction

yan

if

Tagalog

Pronoun

yan (Baybayin spelling ᜌᜈ᜔)

Alternative spelling of 'yan

Anagrams

nay

Tapirapé

Noun

yan

canoe

References

Antônio Almeida, A lingua Tapirapé. http://biblio.wdfiles.com/local--files/almeida-1983-tapirape/almeida_1983_tapirape.pdf

Turkish

Etymology 1

Inherited from Ottoman Turkish یان (yan), from Proto-Turkic *yān (“side”).

Noun

yan (definite accusative yanı, plural yanlar)

side
Adam, eşyalarımın yanında oturuyordu.
The man was sitting next to my belongings.

Declension

Inflection

Nominative

yan

Definite accusative

yanı

Singular

Plural

Nominative

yan

Definite accusative

Dative

Locative

Ablative

Genitive

Possessive forms
Nominative
	Singular	Plural
1st singular	yanım	yanlarım
2nd singular	yanın	yanların
3rd singular	yanı	yanları
1st plural	yanımız	yanlarımız
2nd plural	yanınız	yanlarınız
3rd plural	yanları	yanları
Definite accusative
	Singular	Plural
1st singular	yanımı	yanlarımı
2nd singular	yanını	yanlarını
3rd singular	yanını	yanlarını
1st plural	yanımızı	yanlarımızı
2nd plural	yanınızı	yanlarınızı
3rd plural	yanlarını	yanlarını
Dative
	Singular	Plural
1st singular	yanıma	yanlarıma
2nd singular	yanına	yanlarına
3rd singular	yanına	yanlarına
1st plural	yanımıza	yanlarımıza
2nd plural	yanınıza	yanlarınıza
3rd plural	yanlarına	yanlarına
Locative
	Singular	Plural
1st singular	yanımda	yanlarımda
2nd singular	yanında	yanlarında
3rd singular	yanında	yanlarında
1st plural	yanımızda	yanlarımızda
2nd plural	yanınızda	yanlarınızda
3rd plural	yanlarında	yanlarında
Ablative
	Singular	Plural
1st singular	yanımdan	yanlarımdan
2nd singular	yanından	yanlarından
3rd singular	yanından	yanlarından
1st plural	yanımızdan	yanlarımızdan
2nd plural	yanınızdan	yanlarınızdan
3rd plural	yanlarından	yanlarından
Genitive
	Singular	Plural
1st singular	yanımın	yanlarımın
2nd singular	yanının	yanlarının
3rd singular	yanının	yanlarının
1st plural	yanımızın	yanlarımızın
2nd plural	yanınızın	yanlarınızın
3rd plural	yanlarının	yanlarının

Derived terms

Etymology 2

Verb

yan

second-person singular imperative of yanmak

Volapük

Etymology

Probably borrowed from Latin iānua.

Pronunciation

IPA^(key): /jan/

Noun

yan (nominative plural yans)

door

Declension

declension of yan

	singular	plural
nominative	yan	yans
genitive	yana	yanas
dative	yane	yanes
accusative	yani	yanis
vocative ¹	o yan!	o yans!
predicative ²	yanu	yanus

¹ status as a case is disputed
² in later, non-classical Volapük only

Derived terms

leyan

Related terms

yanul

Western Maninkakan

Adverb

yan

here