yöneltmek

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish یونلتمك (yönültmek), equivalent to yön (“direction”) +‎ -el (verb-forming suffix) +‎ -t (causative voice) +‎ -mek. Cognate with Uzbek yo'naltirmoq and Azerbaijani yönəltmək.

Pronunciation

• IPA^(key): /jœ.neltˈmec/
• Hyphenation: yö‧nelt‧mek

Verb

yöneltmek (third-person singular simple present yöneltir)

1. causative of yönelmek
2. (transitive) To direct, to give direction, to turn.
3. (transitive, figuratively) To address a remark or question towards someone.

Conjugation

Conjugation of yöneltmek (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			yöneltmek
impersonal participle	imperfective		yönelten
	perfective		yöneltmiş
	prospective		yöneltecek
personal participle	non-prospective		yönelttiğim	yönelttiğin	yönelttiği	yönelttiğimiz	yönelttiğiniz	yönelttikleri
	prospective		yönelteceğim	yönelteceğin	yönelteceği	yönelteceğimiz	yönelteceğiniz	yöneltecekleri
verbal noun			yöneltme
way of doing			yöneltiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	yönelirim	yönelirsin	yönelir	yöneliriz	yönelirsiniz	yönelirler
		imperfective	yöneltiyorum	yöneltiyorsun	yöneltiyor	yöneltiyoruz	yöneltiyorsunuz	yöneltiyorlar
	past	perfective	yönelttim	yönelttin	yöneltti	yönelttik	yönelttiniz	yönelttiler
		imperfective	yöneltiyordum	yöneltiyordun	yöneltiyordu	yöneltiyorduk	yöneltiyordunuz	yöneltiyorlardı (or yöneltiyordular)
	future		yönelteceğim	yönelteceksin	yöneltecek	yönelteceğiz	yönelteceksiniz	yöneltecekler
inferential	perfective		yöneltmişim	yöneltmişsin	yöneltmiş	yöneltmişiz	yöneltmişsiniz	yöneltmişler
	aorist		yönelirmişim	yönelirmişsin	yönelirmiş	yönelirmişiz	yönelirmişsiniz	yönelirlermiş (or yönelirmişlar)
	imperfective		yöneltiyormuşum	yöneltiyormuşsun	yöneltiyormuş	yöneltiyormuşuz	yöneltiyormuşsunuz	yöneltiyorlarmış
conditional	simple		yöneltsem	yöneltsen	yöneltse	yöneltsek	yöneltseniz	yöneltseler
	perfective		yöneltseydim	yöneltseydin	yöneltseydi	yöneltseydik	yöneltseydiniz	yöneltseydiler
optative			yönelteyim	yöneltesin	yönelte	yöneltelim	yöneltesiniz	yönelteler
progressive			yöneltmekteyim	yöneltmektesin	yöneltmekte	yöneltmekteyiz	yöneltmektesiniz	yöneltmekteler
necessitative			yöneltmeliyim	yöneltmelisin	yöneltmeli	yöneltmeliyiz	yöneltmelisiniz	yöneltmeliler
imperative				yönelt	yöneltsin		yöneltin	yöneltsinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	yönelir miyim?	yönelir misin?	yönelir mi?	yönelir miyiz?	yönelir misiniz?	yönelirler mi?
		imperfective	yöneltiyor muyum?	yöneltiyor musun?	yöneltiyor mu?	yöneltiyor muyuz?	yöneltiyor musunuz?	yöneltiyorlar mı?
	past	perfective	yönelttim mi?	yönelttin mi?	yöneltti mi?	yönelttik mi?	yönelttiniz mi?	yönelttiler mi?
		imperfective	yöneltiyor muydum?	yöneltiyor muydun?	yöneltiyor muydu?	yöneltiyor muyduk?	yöneltiyor muydunuz?	yöneltiyorlar mıydı?
	future		yöneltecek miyim?	yöneltecek misin?	yöneltecek mi?	yöneltecek miyiz?	yöneltecek misiniz?	yöneltecekler mi?
inferential	perfective		yöneltmiş miyim?	yöneltmiş misin?	yöneltmiş mi?	yöneltmiş miyiz?	yöneltmiş misiniz?	yöneltmişler mi?
	aorist		yönelir miymişim?	yönelir miymişsin?	yönelir miymiş?	yönelir miymişiz?	yönelir miymişsiniz?	yönelirler miymiş?
	imperfective		yöneltiyor muymuşum?	yöneltiyor muymuşsun?	yöneltiyor muymuş?	yöneltiyor muymuşuz?	yöneltiyor muymuşsunuz?	yöneltiyorlar mıymış?
conditional	simple		yöneltsem mi?	yöneltsen mi?	yöneltse mi?	yöneltsek mi?	yöneltseniz mi?	yöneltseler mi?
	perfective		yöneltse miydim?	yöneltse miydin?	yöneltse miydi?	yöneltse miydik?	yöneltse miydiniz?	yöneltseler miydi?
progressive			yöneltmekte miyim?	yöneltmekte misin?	yöneltmekte mi?	yöneltmekte miyiz?	yöneltmekte misiniz?	yöneltmekteler mi?
necessitative			yöneltmeli miyim?	yöneltmeli misin?	yöneltmeli mi?	yöneltmeli miyiz?	yöneltmeli misiniz?	yöneltmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			yöneltmemek
impersonal participle	imperfective		yöneltmeyen
	perfective		yöneltmemiş
	prospective		yöneltmeyecek
personal participle	non-prospective		yöneltmediğim	yöneltmediğin	yöneltmediği	yöneltmediğimiz	yöneltmediğiniz	yöneltmedikleri
	prospective		yöneltmeyeceğim	yöneltmeyeceğin	yöneltmeyeceği	yöneltmeyeceğimiz	yöneltmeyeceğiniz	yöneltmeyecekleri
verbal noun			yöneltmeme
way of doing			yöneltmeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	yöneltmem	yöneltmezsin	yöneltmez	yöneltmeyiz	yöneltmezsiniz	yöneltmezler
		imperfective	yöneltmiyorum	yöneltmiyorsun	yöneltmiyor	yöneltmiyoruz	yöneltmiyorsunuz	yöneltmiyorlar
	past	perfective	yöneltmedim	yöneltmedin	yöneltmedi	yöneltmedik	yöneltmediniz	yöneltmediler
		imperfective	yöneltmiyordum	yöneltmiyordun	yöneltmiyordu	yöneltmiyorduk	yöneltmiyordunuz	yöneltmiyorlardı
	future		yöneltmeyeceğim	yöneltmeyeceksin	yöneltmeyecek	yöneltmeyeceğiz	yöneltmeyeceksiniz	yöneltmeyecekler
inferential	perfective		yöneltmemişim	yöneltmemişsin	yöneltmemiş	yöneltmemişiz	yöneltmemişsiniz	yöneltmemişler
	aorist		yöneltmezmişim	yöneltmezmişsin	yöneltmezmiş	yöneltmezmişiz	yöneltmezmişsiniz	yöneltmezlermiş
	imperfective		yöneltmiyormuşum	yöneltmiyormuşsun	yöneltmiyormuş	yöneltmiyormuşuz	yöneltmiyormuşsunuz	yöneltmiyorlarmış
conditional	simple		yöneltmesem	yöneltmesen	yöneltmese	yöneltmesek	yöneltmeseniz	yöneltmeseler
	perfective		yöneltmeseydim	yöneltmeseydin	yöneltmeseydi	yöneltmeseydik	yöneltmeseydiniz	yöneltmeseydiler
optative			yöneltmeyeyim	yöneltmeyesin	yöneltmeye	yöneltmeyelim	yöneltmeyesiniz	yöneltmeyeler
progressive			yöneltmemekteyim	yöneltmemektesin	yöneltmemekte	yöneltmemekteyiz	yöneltmemektesiniz	yöneltmemekteler
necessitative			yöneltmemeliyim	yöneltmemelisin	yöneltmemeli	yöneltmemeliyiz	yöneltmemelisiniz	yöneltmemeliler
imperative				yöneltme	yöneltmesin		yöneltmeyin	yöneltmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	yöneltmez miyim?	yöneltmez misin?	yöneltmez mi?	yöneltmez miyiz?	yöneltmez misiniz?	yöneltmezler mi?
		imperfective	yöneltmiyor muyum?	yöneltmiyor musun?	yöneltmiyor mu?	yöneltmiyor muyuz?	yöneltmiyor musunuz?	yöneltmiyorlar mı?
	past	perfective	yöneltmedim mi?	yöneltmedin mi?	yöneltmedi mi?	yöneltmedik mi?	yöneltmediniz mi?	yöneltmediler mi?
		imperfective	yöneltmiyor muydum?	yöneltmiyor muydun?	yöneltmiyor muydu?	yöneltmiyor muyduk?	yöneltmiyor muydunuz?	yöneltmiyorlar mıydı?
	future		yöneltmeyecek miyim?	yöneltmeyecek misin?	yöneltmeyecek mi?	yöneltmeyecek miyiz?	yöneltmeyecek misiniz?	yöneltmeyecekler mi?
inferential	perfective		yöneltmemiş miyim?	yöneltmemiş misin?	yöneltmemiş mi?	yöneltmemiş miyiz?	yöneltmemiş misiniz?	yöneltmemişler mi?
	aorist		yöneltmez miymişim?	yöneltmez miymişsin?	yöneltmez miymiş?	yöneltmez miymişiz?	yöneltmez miymişsiniz?	yöneltmezler miymiş?
	imperfective		yöneltmiyor muymuşum?	yöneltmiyor muymuşsun?	yöneltmiyor muymuş?	yöneltmiyor muymuşuz?	yöneltmiyor muymuşsunuz?	yöneltmiyorlar mıymış?
conditional	simple		yöneltmesem mi?	yöneltmesen mi?	yöneltmese mi?	yöneltmesek mi?	yöneltmeseniz mi?	yöneltmeseler mi?
	perfective		yöneltmese miydim?	yöneltmese miydin?	yöneltmese miydi?	yöneltmese miydik?	yöneltmese miydiniz?	yöneltmeseler miydi?
progressive			yöneltmemekte miyim?	yöneltmemekte misin?	yöneltmemekte mi?	yöneltmemekte miyiz?	yöneltmemekte misiniz?	yöneltmemekteler mi?
necessitative			yöneltmemeli miyim?	yöneltmemeli misin?	yöneltmemeli mi?	yöneltmemeli miyiz?	yöneltmemeli misiniz?	yöneltmemeliler mi?

Synonyms

• yönlendirmek

Further reading

• “yöneltmek”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “yöneltmek”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 5369