wykręt

See also: Wykręt

Polish

Etymology

Deverbal from wykręcać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɘ.krɛnt/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘkrɛnt
• Syllabification: wy‧kręt
• Homophones: Wykręt, Wykrent

Noun

wykręt m inan

1. excuse (invented reason or explanation designed to avoid or alleviate guilt or negative judgment)

   Synonym: wymówka

Declension

Declension of wykręt

	singular	plural
nominative	wykręt	wykręty
genitive	wykrętu	wykrętów
dative	wykrętowi	wykrętom
accusative	wykręt	wykręty
instrumental	wykrętem	wykrętami
locative	wykręcie	wykrętach
vocative	wykręcie	wykręty

Related terms

adjectives

• wykrętarski
• wykrętny

 

adverb

• wykrętnie

 

nouns

• wykrętactwo
• wykrętacz
• wykrętarstwo
• wykrętas
• wykrętnik
• wykrętność

 

verbs

• wykręcać impf
• wykręcić pf

 

Further reading

• wykręt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wykręt in Polish dictionaries at PWN