wybitny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wybity +‎ -ny.[1][2] First attested in 1743.[3]

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -itnɘ
  • Syllabification: wy‧bit‧ny

Adjective

[edit]

wybitny (comparative wybitniejszy, superlative najwybitniejszy, derived adverb wybitnie)

  1. outstanding, excellent; remarkable, notable; prominent (characterized by exceptional talent, abilities, or achievement)
    Synonyms: znakomity; see also Thesaurus:dobry
    Antonym: przeciętny
  2. outstanding, excellent; remarkable, notable; prominent (created by such a person)
    Synonym: znakomity
    Antonym: przeciętny
  3. prominent (exceptionally large or intense)
    Synonyms: see Thesaurus:duży
  4. prominent (exceptionally tall against other things nearby)

Declension

[edit]

Descendants

[edit]
  • Kashubian: wëbitny

References

[edit]
  1. ^ Boryś, Wiesław (2005) “wybitny”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  2. ^ Mańczak, Witold (2017) “wybitny”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  3. ^ Wojciech Bystrzonowski (1743) Wojciech Bystrzonowski, Jnformacya matematyczna, rozumnie ciekawego polaka Swiat cały, niebo, y ziemię, y co ná nich iest, w trudnych kwestyach y praktyce, iemuż ułatwiająca[1] (in Polish), JNFORMACYA COSMOGRAFICZNA O SFERZE SWIATA, page F

Further reading

[edit]