wyłamać

Polish

Etymology

From wy- +‎ łamać.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈwa.mat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -amat͡ɕ
• Syllabification: wy‧ła‧mać

Verb

wyłamać pf (imperfective wyłamywać)

1. (transitive) to break down, to force open, to break open
2. (reflexive with się) to break free, to break off
3. (reflexive with się) to break ranks, to step out of line

Conjugation

Conjugation of wyłamać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyłamać
future tense	1st	wyłamię			wyłamiemy
	2nd	wyłamiesz			wyłamiecie
	3rd	wyłamie			wyłamią
	impersonal	wyłamie się
past tense	1st	wyłamałem, -(e)m wyłamał	wyłamałam, -(e)m wyłamała	wyłamałom, -(e)m wyłamało	wyłamaliśmy, -(e)śmy wyłamali	wyłamałyśmy, -(e)śmy wyłamały
	2nd	wyłamałeś, -(e)ś wyłamał	wyłamałaś, -(e)ś wyłamała	wyłamałoś, -(e)ś wyłamało	wyłamaliście, -(e)ście wyłamali	wyłamałyście, -(e)ście wyłamały
	3rd	wyłamał	wyłamała	wyłamało	wyłamali	wyłamały
	impersonal	wyłamano
conditional	1st	wyłamałbym, bym wyłamał	wyłamałabym, bym wyłamała	wyłamałobym, bym wyłamało	wyłamalibyśmy, byśmy wyłamali	wyłamałybyśmy, byśmy wyłamały
	2nd	wyłamałbyś, byś wyłamał	wyłamałabyś, byś wyłamała	wyłamałobyś, byś wyłamało	wyłamalibyście, byście wyłamali	wyłamałybyście, byście wyłamały
	3rd	wyłamałby, by wyłamał	wyłamałaby, by wyłamała	wyłamałoby, by wyłamało	wyłamaliby, by wyłamali	wyłamałyby, by wyłamały
	impersonal	wyłamano by
imperative	1st	niech wyłamię			wyłammy
	2nd	wyłam			wyłamcie
	3rd	niech wyłamie			niech wyłamią
passive adjectival participle		wyłamany	wyłamana	wyłamane	wyłamani	wyłamane
anterior adverbial participle		wyłamawszy
verbal noun		wyłamanie

Further reading

• wyłamać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyłamać in Polish dictionaries at PWN