współtowarzyszka

See also: współtowarzyszką

Polish

Etymology

From współtowarzysz +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /fspuw.tɔ.vaˈʐɘʂ.ka/
• Rhymes: -ɘʂka
• Syllabification: współ‧to‧wa‧rzysz‧ka

Noun

współtowarzyszka f (male equivalent współtowarzysz)

1. (literary) female equivalent of współtowarzysz (“companion, comrade, mate”) (friend, acquaintance, or partner; someone with whom one spends time or accompanies)

   Synonyms: kamratka, kompanka, towarzyszka

2. (literary) female equivalent of współtowarzysz (“companion”) (something inextricably linked with something else)

   Synonym: towarzyszka

Declension

Declension of współtowarzyszka

	singular	plural
nominative	współtowarzyszka	współtowarzyszki
genitive	współtowarzyszki	współtowarzyszek
dative	współtowarzyszce	współtowarzyszkom
accusative	współtowarzyszkę	współtowarzyszki
instrumental	współtowarzyszką	współtowarzyszkami
locative	współtowarzyszce	współtowarzyszkach
vocative	współtowarzyszko	współtowarzyszki

Related terms

verbs

• współtowarzyszyć impf

 

Further reading

• współtowarzyszka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• współtowarzyszka in Polish dictionaries at PWN