towarzyszka

See also: towarzyszką

Polish

Etymology

From towarzysz +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /tɔ.vaˈʐɘʂ.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘʂka
• Syllabification: to‧wa‧rzysz‧ka

Noun

towarzyszka f (male equivalent towarzysz)

1. female equivalent of towarzysz (“companion”)
2. female equivalent of towarzysz (“comrade”)

Declension

Declension of towarzyszka

	singular	plural
nominative	towarzyszka	towarzyszki
genitive	towarzyszki	towarzyszek
dative	towarzyszce	towarzyszkom
accusative	towarzyszkę	towarzyszki
instrumental	towarzyszką	towarzyszkami
locative	towarzyszce	towarzyszkach
vocative	towarzyszko	towarzyszki

Derived terms

(noun):

• towarzyszka życia

Related terms

(adjective):

• towarzyski

(nouns):

• towarzystwo

(verbs):

• towarzyszyć impf, stowarzyszyć pf

Further reading

• towarzyszka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• towarzyszka in Polish dictionaries at PWN