wskórać

Polish

Etymology

From w- +‎ skóra +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfsku.rat͡ɕ/
• Rhymes: -urat͡ɕ
• Syllabification: wskó‧rać

Verb

wskórać pf

1. (intransitive) to get, to succeed (to obtain the object desired; to accomplish what is attempted or intended; to have a prosperous issue or termination; to be successful)

   Synonyms: osiągnąć, uzyskać

Conjugation

Conjugation of wskórać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wskórać
future tense	1st	wskóram			wskóramy
	2nd	wskórasz			wskóracie
	3rd	wskóra			wskórają
	impersonal	wskóra się
past tense	1st	wskórałem, -(e)m wskórał	wskórałam, -(e)m wskórała	wskórałom, -(e)m wskórało	wskóraliśmy, -(e)śmy wskórali	wskórałyśmy, -(e)śmy wskórały
	2nd	wskórałeś, -(e)ś wskórał	wskórałaś, -(e)ś wskórała	wskórałoś, -(e)ś wskórało	wskóraliście, -(e)ście wskórali	wskórałyście, -(e)ście wskórały
	3rd	wskórał	wskórała	wskórało	wskórali	wskórały
	impersonal	wskórano
conditional	1st	wskórałbym, bym wskórał	wskórałabym, bym wskórała	wskórałobym, bym wskórało	wskóralibyśmy, byśmy wskórali	wskórałybyśmy, byśmy wskórały
	2nd	wskórałbyś, byś wskórał	wskórałabyś, byś wskórała	wskórałobyś, byś wskórało	wskóralibyście, byście wskórali	wskórałybyście, byście wskórały
	3rd	wskórałby, by wskórał	wskórałaby, by wskórała	wskórałoby, by wskórało	wskóraliby, by wskórali	wskórałyby, by wskórały
	impersonal	wskórano by
imperative	1st	niech wskóram			wskórajmy
	2nd	wskóraj			wskórajcie
	3rd	niech wskóra			niech wskórają
anterior adverbial participle		wskórawszy
verbal noun		wskóranie

Further reading

• wskórać in Polish dictionaries at PWN