wokattu

Finnish

Etymology

wokata (“to stir-fry”) +‎ -ttu (past passive participle)

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈwokɑtːu(ˣ)/, [ˈwo̞kɑ̝t̪ːu(ʔ)]
• Rhymes: -okɑtːu
• Hyphenation^(key): wo‧kat‧tu

Adjective

wokattu

1. stir-fried

Declension

Inflection of wokattu (Kotus type 1*C/valo, tt-t gradation)
nominative		wokattu	wokatut
genitive		wokatun	wokattujen
partitive		wokattua	wokattuja
illative		wokattuun	wokattuihin
		singular	plural
nominative		wokattu	wokatut
accusative	nom.	wokattu	wokatut
	gen.	wokatun
genitive		wokatun	wokattujen
partitive		wokattua	wokattuja
inessive		wokatussa	wokatuissa
elative		wokatusta	wokatuista
illative		wokattuun	wokattuihin
adessive		wokatulla	wokatuilla
ablative		wokatulta	wokatuilta
allative		wokatulle	wokatuille
essive		wokattuna	wokattuina
translative		wokatuksi	wokatuiksi
abessive		wokatutta	wokatuitta
instructive		—	wokatuin
comitative		—	wokattuine

Possessive forms of wokattu (Kotus type 1*C/valo, tt-t gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor singular plural nominative wokattuni wokattuni accusative nom. wokattuni wokattuni gen. wokattuni genitive wokattuni wokattujeni partitive wokattuani wokattujani inessive wokatussani wokatuissani elative wokatustani wokatuistani illative wokattuuni wokattuihini adessive wokatullani wokatuillani ablative wokatultani wokatuiltani allative wokatulleni wokatuilleni essive wokattunani wokattuinani translative wokatukseni wokatuikseni abessive wokatuttani wokatuittani instructive — — comitative — wokattuineni second-person singular possessor singular plural nominative wokattusi wokattusi accusative nom. wokattusi wokattusi gen. wokattusi genitive wokattusi wokattujesi partitive wokattuasi wokattujasi inessive wokatussasi wokatuissasi elative wokatustasi wokatuistasi illative wokattuusi wokattuihisi adessive wokatullasi wokatuillasi ablative wokatultasi wokatuiltasi allative wokatullesi wokatuillesi essive wokattunasi wokattuinasi translative wokatuksesi wokatuiksesi abessive wokatuttasi wokatuittasi instructive — — comitative — wokattuinesi first-person plural possessor singular plural nominative wokattumme wokattumme accusative nom. wokattumme wokattumme gen. wokattumme genitive wokattumme wokattujemme partitive wokattuamme wokattujamme inessive wokatussamme wokatuissamme elative wokatustamme wokatuistamme illative wokattuumme wokattuihimme adessive wokatullamme wokatuillamme ablative wokatultamme wokatuiltamme allative wokatullemme wokatuillemme essive wokattunamme wokattuinamme translative wokatuksemme wokatuiksemme abessive wokatuttamme wokatuittamme instructive — — comitative — wokattuinemme second-person plural possessor singular plural nominative wokattunne wokattunne accusative nom. wokattunne wokattunne gen. wokattunne genitive wokattunne wokattujenne partitive wokattuanne wokattujanne inessive wokatussanne wokatuissanne elative wokatustanne wokatuistanne illative wokattuunne wokattuihinne adessive wokatullanne wokatuillanne ablative wokatultanne wokatuiltanne allative wokatullenne wokatuillenne essive wokattunanne wokattuinanne translative wokatuksenne wokatuiksenne abessive wokatuttanne wokatuittanne instructive — — comitative — wokattuinenne third-person possessor singular plural nominative wokattunsa wokattunsa accusative nom. wokattunsa wokattunsa gen. wokattunsa genitive wokattunsa wokattujensa partitive wokattuaan wokattuansa wokattujaan wokattujansa inessive wokatussaan wokatussansa wokatuissaan wokatuissansa elative wokatustaan wokatustansa wokatuistaan wokatuistansa illative wokattuunsa wokattuihinsa adessive wokatullaan wokatullansa wokatuillaan wokatuillansa ablative wokatultaan wokatultansa wokatuiltaan wokatuiltansa allative wokatulleen wokatullensa wokatuilleen wokatuillensa essive wokattunaan wokattunansa wokattuinaan wokattuinansa translative wokatukseen wokatuksensa wokatuikseen wokatuiksensa abessive wokatuttaan wokatuttansa wokatuittaan wokatuittansa instructive — — comitative — wokattuineen wokattuinensa

Participle

wokattu

1. past passive participle of wokata