wleźć

Polish

Etymology

From w- +‎ leźć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvlɛɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɕt͡ɕ
• Syllabification: wleźć

Verb

wleźć pf (imperfective włazić)

1. (colloquial, intransitive) to walk into something, to enter
2. (colloquial, intransitive) to bump into something or something
3. (colloquial, intransitive) to end up somewhere
4. (colloquial, intransitive) to stick one's nose into (e.g. someone's life)
5. (colloquial, technology, intransitive) to start using a website or program

Conjugation

Conjugation of wleźć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wleźć
future tense	1st	wlezę			wleziemy
	2nd	wleziesz			wleziecie
	3rd	wlezie			wlezą
	impersonal	wlezie się
past tense	1st	wlazłem, -(e)m wlazł	wlazłam, -(e)m wlazła	wlazłom, -(e)m wlazło	wleźliśmy, -(e)śmy wleźli	wlazłyśmy, -(e)śmy wlazły
	2nd	wlazłeś, -(e)ś wlazł	wlazłaś, -(e)ś wlazła	wlazłoś, -(e)ś wlazło	wleźliście, -(e)ście wleźli	wlazłyście, -(e)ście wlazły
	3rd	wlazł	wlazła	wlazło	wleźli	wlazły
	impersonal	wleziono
conditional	1st	wlazłbym, bym wlazł	wlazłabym, bym wlazła	wlazłobym, bym wlazło	wleźlibyśmy, byśmy wleźli	wlazłybyśmy, byśmy wlazły
	2nd	wlazłbyś, byś wlazł	wlazłabyś, byś wlazła	wlazłobyś, byś wlazło	wleźlibyście, byście wleźli	wlazłybyście, byście wlazły
	3rd	wlazłby, by wlazł	wlazłaby, by wlazła	wlazłoby, by wlazło	wleźliby, by wleźli	wlazłyby, by wlazły
	impersonal	wleziono by
imperative	1st	niech wlezę			wleźmy
	2nd	wleź			wleźcie
	3rd	niech wlezie			niech wlezą
anterior adverbial participle		wlazłszy
verbal noun		wlezienie

Further reading

• wleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wleźć in Polish dictionaries at PWN