wkurzyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From w- +‎ kurzyć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈfku.ʐɘt͡ɕ/
  • Audio 1; wkurzyć:(file)
  • Audio 2; wkurzyć się:(file)
  • Rhymes: -uʐɘt͡ɕ
  • Syllabification: wku‧rzyć

Verb

[edit]

wkurzyć pf (imperfective wkurzać)

  1. (transitive, colloquial) to piss off, to enrage
    Synonyms: wkurwić, zdenerwować
  2. (reflexive with się, colloquial) to get pissed off
    Synonyms: wkurwić, zdenerwować

Conjugation

[edit]
Conjugation of wkurzyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wkurzyć
future tense 1st wkurzę wkurzymy
2nd wkurzysz wkurzycie
3rd wkurzy wkurzą
impersonal wkurzy się
past tense 1st wkurzyłem,
-(e)m wkurzył
wkurzyłam,
-(e)m wkurzyła
wkurzyłom,
-(e)m wkurzyło
wkurzyliśmy,
-(e)śmy wkurzyli
wkurzyłyśmy,
-(e)śmy wkurzyły
2nd wkurzyłeś,
-(e)ś wkurzył
wkurzyłaś,
-(e)ś wkurzyła
wkurzyłoś,
-(e)ś wkurzyło
wkurzyliście,
-(e)ście wkurzyli
wkurzyłyście,
-(e)ście wkurzyły
3rd wkurzył wkurzyła wkurzyło wkurzyli wkurzyły
impersonal wkurzono
conditional 1st wkurzyłbym,
bym wkurzył
wkurzyłabym,
bym wkurzyła
wkurzyłobym,
bym wkurzyło
wkurzylibyśmy,
byśmy wkurzyli
wkurzyłybyśmy,
byśmy wkurzyły
2nd wkurzyłbyś,
byś wkurzył
wkurzyłabyś,
byś wkurzyła
wkurzyłobyś,
byś wkurzyło
wkurzylibyście,
byście wkurzyli
wkurzyłybyście,
byście wkurzyły
3rd wkurzyłby,
by wkurzył
wkurzyłaby,
by wkurzyła
wkurzyłoby,
by wkurzyło
wkurzyliby,
by wkurzyli
wkurzyłyby,
by wkurzyły
impersonal wkurzono by
imperative 1st niech wkurzę wkurzmy
2nd wkurz wkurzcie
3rd niech wkurzy niech wkurzą
passive adjectival participle wkurzony wkurzona wkurzone wkurzeni wkurzone
anterior adverbial participle wkurzywszy
verbal noun wkurzenie

Further reading

[edit]
  • wkurzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wkurzyć in Polish dictionaries at PWN