wegwerken
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From weg (“away”) + werken (“to work”).
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]wegwerken
- to eliminate, get rid of
Conjugation
[edit]| Conjugation of wegwerken (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | wegwerken | |||
| past singular | werkte weg | |||
| past participle | weggewerkt | |||
| infinitive | wegwerken | |||
| gerund | wegwerken n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | werk weg | werkte weg | wegwerk | wegwerkte |
| 2nd person sing. (jij) | werkt weg, werk weg2 | werkte weg | wegwerkt | wegwerkte |
| 2nd person sing. (u) | werkt weg | werkte weg | wegwerkt | wegwerkte |
| 2nd person sing. (gij) | werkt weg | werkte weg | wegwerkt | wegwerkte |
| 3rd person singular | werkt weg | werkte weg | wegwerkt | wegwerkte |
| plural | werken weg | werkten weg | wegwerken | wegwerkten |
| subjunctive sing.1 | werke weg | werkte weg | wegwerke | wegwerkte |
| subjunctive plur.1 | werken weg | werkten weg | wegwerken | wegwerkten |
| imperative sing. | werk weg | |||
| imperative plur.1 | werkt weg | |||
| participles | wegwerkend | weggewerkt | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||