wciąć

Polish

From w- +‎ ciąć.

wciąć pf (imperfective wcinać)

(transitive, typography) to indent
(transitive, colloquial) to scoff, to wolf down, to snarf (to consume greedily)
Synonyms: see Thesaurus:jeść
(reflexive with się, colloquial) to butt in, to interrupt
(reflexive with się, colloquial) to cut in line [with w (+ accusative) ‘into something’]
Nie wcinaj się w kolejkę! ― Don't cut in line!

Conjugation of wciąć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wciąć
future tense	1^st	wetnę			wetniemy
	2^nd	wetniesz			wetniecie
	3^rd	wetnie			wetną
	impersonal	wetnie się
past tense	1^st	wciąłem, -(e)m wciął	wcięłam, -(e)m wcięła	wcięłom, -(e)m wcięło	wcięliśmy, -(e)śmy wcięli	wcięłyśmy, -(e)śmy wcięły
	2^nd	wciąłeś, -(e)ś wciął	wcięłaś, -(e)ś wcięła	wcięłoś, -(e)ś wcięło	wcięliście, -(e)ście wcięli	wcięłyście, -(e)ście wcięły
	3^rd	wciął	wcięła	wcięło	wcięli	wcięły
	impersonal	wcięto
conditional	1^st	wciąłbym, bym wciął	wcięłabym, bym wcięła	wcięłobym, bym wcięło	wcięlibyśmy, byśmy wcięli	wcięłybyśmy, byśmy wcięły
	2^nd	wciąłbyś, byś wciął	wcięłabyś, byś wcięła	wcięłobyś, byś wcięło	wcięlibyście, byście wcięli	wcięłybyście, byście wcięły
	3^rd	wciąłby, by wciął	wcięłaby, by wcięła	wcięłoby, by wcięło	wcięliby, by wcięli	wcięłyby, by wcięły
	impersonal	wcięto by
imperative	1^st	niech wetnę			wetnijmy
	2^nd	wetnij			wetnijcie
	3^rd	niech wetnie			niech wetną
passive adjectival participle		wcięty	wcięta	wcięte	wcięci	wcięte
anterior adverbial participle		wciąwszy
verbal noun		wcięcie