wbiec

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From w- +‎ biec.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈvbjɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛt͡s
  • Syllabification: wbiec

Verb

[edit]

wbiec pf (imperfective wbiegać)

  1. (intransitive) to run in(to)
    Antonym: wybiec
  2. (intransitive) to run up
    Antonym: zbiec

Conjugation

[edit]
Conjugation of wbiec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wbiec
future tense 1st wbiegnę wbiegniemy
2nd wbiegniesz wbiegniecie
3rd wbiegnie wbiegną
impersonal wbiegnie się
past tense 1st wbiegłem,
-(e)m wbiegł
wbiegłam,
-(e)m wbiegła
wbiegłom,
-(e)m wbiegło
wbiegliśmy,
-(e)śmy wbiegli
wbiegłyśmy,
-(e)śmy wbiegły
2nd wbiegłeś,
-(e)ś wbiegł
wbiegłaś,
-(e)ś wbiegła
wbiegłoś,
-(e)ś wbiegło
wbiegliście,
-(e)ście wbiegli
wbiegłyście,
-(e)ście wbiegły
3rd wbiegł wbiegła wbiegło wbiegli wbiegły
impersonal wbiegnięto
conditional 1st wbiegłbym,
bym wbiegł
wbiegłabym,
bym wbiegła
wbiegłobym,
bym wbiegło
wbieglibyśmy,
byśmy wbiegli
wbiegłybyśmy,
byśmy wbiegły
2nd wbiegłbyś,
byś wbiegł
wbiegłabyś,
byś wbiegła
wbiegłobyś,
byś wbiegło
wbieglibyście,
byście wbiegli
wbiegłybyście,
byście wbiegły
3rd wbiegłby,
by wbiegł
wbiegłaby,
by wbiegła
wbiegłoby,
by wbiegło
wbiegliby,
by wbiegli
wbiegłyby,
by wbiegły
impersonal wbiegnięto by
imperative 1st niech wbiegnę wbiegnijmy
2nd wbiegnij wbiegnijcie
3rd niech wbiegnie niech wbiegną
anterior adverbial participle wbiegłszy
verbal noun wbiegnięcie

Further reading

[edit]
  • wbiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wbiec in Polish dictionaries at PWN