włośnie

Old Polish

Alternative forms

• włostnie

Etymology

From włosny +‎ -ie. First attested in the fifteenth century. Displaced by and doublet of właśnie, a form derived from Old Czech.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɫɔɕɲɛ/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɫɔɕɲɛ/

Adverb

włośnie

1. correctly, properly

   Synonym: właśnie

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[1], page 200:

     Tegodla za smvczenye vlasne rzeczon baranek (ideo proprie pro passione agnus dicitur)

     [Tegodla za smęczenie właśnie rzeczon baranek (ideo proprie pro passione agnus dicitur)]

2. (attested in Masovia) particularly

   Synonym: właśnie

   • 1874-1891 [XV p. pr.], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[2], [3], [4]}, volume XXIV, Zakroczym, page 375:

     Comendauit autem eum dominus... dupliciter: specialiter, wlosnye, et generaliter

     [Comendauit autem eum (sc. sanctum Iohannem) dominus... dupliciter: specialiter, włośnie, et generaliter]

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “włośnie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN